--------------------------------------------------------------------------------------- Ο άνθρωπος διαθέτει ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων το οποίο ποικίλει ανάλογα με τις ψυχικές του άμυνες, τον χαρακτήρα του και την ταύτισή του με τις σκέψεις. Υφίστανται ολόκληρα…
Στον 19ο αιώνα, πολύ δημοφιλής στους κύκλους των ψυχιάτρων ήταν η περιβόητη "Θεραπεία ξεκούρασης" (The rest cure), -στην πραγματικότητα, ένας καταναγκαστικός εγκλεισμός- την οποία επέβαλλαν αδιακρίτως σε όλες τις γυναίκες…
Προβληματίστηκα για τον τίτλο που θα έπρεπε να δώσω σε τούτο το κείμενο, τι είναι άραγε; μια «φτιαχτή» ιστορία που δεν είναι δική μου; Μια ιστορία ολόδική μου; σκέψεις ριγμένες…
«Τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι οι χειμώνες» Στο μικρό και ταπεινό αυτό σπιτάκι έζησε ο Γιάννης. Ήτανε το πατρικό του.…
Κάθε καιρός κι ο Στάλιν του. Οδ. Ελύτης Μαρία Νεφέλη Ο Στάλιν είναι -μετά τον θάνατο του Λένιν και την εξουδετέρωση (πιο κομψά δεν λέγεται) των…
«Τα φαινόμενα [ΔΕΝ] απατούν». Αυτό το «δεν» διαφοροποιεί τα πάντα. Όπως και το ανατολίτικο «ζεν». Όχι τα φαινόμενα δεν μπορούν να μάς εξαπατήσουν. Δεν είναι τόσο έξυπνα όσο εμείς (νομίζουμε!!!).…
Η ιδέα μοιάζει με τη βίδα× κάθε χρόνο βυθίζεται κατά μια στροφή. Β. ΟΥΓΚΟ, ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ Θυμάμαι μια φράση από το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι που…
Την εποχή αυτή την ευλογημένη του Μαγιού, βγαίναμε τα σκολιαρόπαιδα της γειτονιάς στους μπαξέδες, στα περιβόλια και στην εξοχή, λίγο έξω από τη Σπάρτη, εκεί που βρίσκαμε ακόμα, τότε, δέντρα…
Σαλόμ*, ποιητή Στο βιβλίο του αγαπημένου μου συγγραφέα Luis Sepulveda, «Χρονικά του περιθωρίου», υπάρχει μια ιστορία με τίτλο «Σαλόμ, ποιητή». Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που έμαθε να ζει όρθιος ακόμη και…
Σεπτέμβριος του 1949. Έχει, ήδη, μπει το φθινόπωρο, για τα καλά, και το λεωφορείο του ΚΤΕΛ είναι έτοιμο να ξεκινήσει το ταξίδι του για τη νότια Λακωνία, με τέρμα τη…
Το λογοτεχνικό φαινόμενο ορίζεται από τρεις παραμέτρους: τον συγγραφέα, το κείμενο και τον αναγνώστη. Στο άρθρο θα αναφερθούν ορισμένες απόψεις μελετητών που σχετίζονται με τον ρόλο του συγγραφέα. Χωρίς αυτόν,…
![Read more about the article Αναστασία Κόκκινου: Tό πρῶτο πού θυμᾶμαι. Ἀπόσπασμα[1]](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2024/05/1.-Ο-παπα-Κώστας-στην-Αγία-Παρασκευή.jpg)
Tό πρῶτο πού θυμᾶμαι εἶναι ἕνας νηπιακός βηματισμός πάνω σέ πέτρινο καμπυλωτό πεζούλι κι ἕνας χορός ἰδιότυπος στό καφετί ἀμπάρι τοῦ μαγεριοῦ. «Μάνα» φώναζα τή γιαγιά καί τόν παππού «πατέρα»,…
