Μια περίπτωση της «ενδιάμεσης λογοτεχνίας» μεταξύ προφορικότητας και εγγραμματοσύνης. Οι εφημερίδες αποτελούν σήμερα ένα απο τα αγαπητά ερευνητικά αντικείμενα της σύγχρονης λαογραφίας, στην Ελλάδα και αλλού[1], και ένα από…
Ο ρόλος του μουσικού θεάτρου στη μεταφραστική προσπάθεια συγκρότησης ενός ελληνικού θεατρικού ρεπερτορίου. Σε πρόσφατο άρθρο της, «Το Gran Finale της φαναριώτικης στιχουργίας», η Νατάσα Δεληγιαννάκη αναρωτιέται στην κατακλείδα,…
Σε όλους είναι γνωστή η παραβολή του κοσμοθεάτρου, είτε στη διατύπωση του Σαίξπηρ είτε του Lope de Vega και του Calderon de la Barca, που βρίσκεται και στη βάση της…
Στο επίκεντρο της θεατρικής φαινομενολογίας βρίσκεται το κοινό, στο βαθμό που στην συναντίληψή του δημιουργείται το ενδιάμεσο γίγνεσθαι της παράστασης. Όμως δεν πρόκειται για το κοινό, όπως το φαντάζονται οι…
Η Ρέα Γαλανάκη είναι χωρίς άλλο από τα πιο γνωστά ονόματα της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας: ειδικά το πρώτο της μυθιστόρημα, “Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά” (1989) έγινε αντικείμενο ειδικών…
Β΄ Η εκπληκτική επιτυχία της “λαϊκής τραγωδίας” των Ρωσοπόντιων της Γεωργίας στο Εθνικό Θέατρο της σαιζόν 2005/06 και 2006/07, και στη συνέχεια ακόμα, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, σίγουρα και…
Μεγάλο μέρος της ελληνικής λογοτεχνίας μετά το ηθογραφικό κίνημα της λογοτεχνικής γενεάς του 1880, αλλά και σήμερα ακόμα, χαρακτηρίζεται από τη χρήση στοιχείων του λαϊκού πολιτισμού. Εμπίπτει σ’ ένα φαινόμενο…
Μία τυπολογία και μια δειγματοληψία H οικονομική κρίση της Ελλάδας, που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και συνειδησιακή, ψυχολογική και υπαρξιακή, αξιών και συμπεριφορών, στρατηγικών επιβίωσης στην καθερινότητα και…
O Kωστής Παλαμάς, στο περίφημο ηθογραφικό διήγημα Θάνατος παλληκαριού, αναφέρεται ήδη στον πρόλογο στη “Φήμη τη διαλαλήτρα”[1], η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο σε όλο το διήγημα: οι “Θαλασσοχωρήτες” είναι μια…
O Τάσος Λιγνάδης, στο χρονικό διάστημα 1975 ώς το 1989 μια από τις ποιο δυνατές φωνές στη θεατρική κριτική για τις παραστάσεις του αρχαίου δράματος[1], εξέφρασε και σε ειδική μονογραφία…
Όταν ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος στη στροφή της χιλιετίας είχε την πρωτότυπη λαμπρή ιδέα να ανεβάσει τον «Φάουστ», σε δική του μετάφραση, με Μεφιστοφελή θηλυκό, αυτή η επιλογή ανταποκρινόταν με…
Οι σκηνικές οδηγίες ή διδασκαλίες ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία κειμένων ενός δραματικού έργου, που χαρακτηρίζονται ως παρακείμενο, ascriptiones ή δευτερεύοντα κείμενα (Ingarden), που συνοδεύουν το κύριο ομιλούμενο επί σκηνής,…
