Βιογραφίες

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ιησούς- Ιούδας, Δον Κιχώτης – Σάντσο Πάντσα. Παράλληλοι- Αλληλοπαθείς

                                   Γιατί στην αρχή της λογοτεχνίας βρίσκεται                                    ο μύθος, και στο τέλος της πάλι ο μύθος Μπόρχες     …ήγγικεν η ώρα και έφθασεν Ιούδας ο                                                                                   παραδιδούς…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Νικόλας Κάλας, ο Μανχατανάς από την Πλάκα ή ένας τρισυπόστατος ποιητής

          καί ἀηδόνι ὁ κάθε ἄδωνις                     Σπήλιος Αργυρόπουλος       Θέλω να γίνω ο χρησμός της ζωής μου                                                                           Κάλας     Ο ανυπότακτος θα γίνει απότακτος   «Ανυπότακτο»…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μπορίς Βιάν, στον Αφρό των ημερών

Τα πουλιά φταίνε για τρεις, τουλάχιστον, από τις κατάρες που βαραίνουν τον άνθρωπο: του δημιούργησαν την επιθυμία να ανεβαίνει στα δέντρα,  να πετάει, να κελαηδάει… Μπορίς Βιάν     Ιδού…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαγιακόφσκι, ο μακαρίτης σιχαινόταν το κουτσομπολιό

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου Γιατί                                                 Μ. Ρασούλης       Μιλάει στο τηλέφωνο. Υψώνει τη φωνή. Φαίνεται…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μητσάκης. Απόπειρα βιογραφίας ενός λησμονημένου

Για τον Μιχαήλ Μητσάκη δεν έχουν γραφτεί πολλά πράγματα επαινετικά ή μη. Εννοούσε όσο ζούσε και δημιουργούσε να ζει και να γράφει όπως αυτός ήθελε. Πώς αλλιώς; Μήπως θα έπρεπε…

0 Comments
Read more about the article Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση
ÓÕÍÅÍÔÅÕÎÇ ÔÏÕ ÊÁÈÇÃÇÔÇ ÖÙÔÇ ÄÇÌÇÔÑÁÊÏÐÏÕËÏÕ ÃÉÁ ÔÏÍ ÁËÅÎÁÍÄÑÏ ÐÁÐÁÄÉÁÌÁÍÔÇ.ÊÁÌÐÁÍÉÁ ÃÉÁ ÔÇÍ ÅËÅÕÈÅÑÉÁ ÔÇÓ ËÁÑÉÓÁÓ.

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση

Αλλ’ η οικία έπλεεν εις το μεταίχμιον το αόριστον και αβέβαιον, εις το λυκόφως εκείνο, μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού, όπερ ως λυκόφως δεν δύναται να διαρκέση, αλλ’ αναγκαίως θα υποχωρήση…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Οι απεγνωσμένοι της αισιοδοξίας: Γιάννης Σκαρίμπας [1893 – 1984] Κ. Γ. Καρυωτάκης [1896 -1928] –

Δυο φάλτσοι πρωτοπόροι στο μεσοπόλεμο  «Ο κ. Καβάφης είναι ένα τέλος κι η πρωτοπορία είναι μια αρχή. Είναι δύο κόσμοι  αντίθετοι και ασυμβίβαστοι. Η μόνη επίδραση που μπορεί να εξασκήσει ο…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Σάρα Κέιν- Γκέοργκ Τρακλ – ένα άχρονο ταξίδι στη θάλασσα του ζόφου

  Τα βιβλία που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι αυτά που σπάνε τη μέσα μας παγωμένη θάλασσα                                                                                            Κάφκα     Ο Κόσμος είναι άχρονος. Ζούμε ίσως μια αέναη επιστροφή. Μόνο που…

0 Comments

Κώστας  Ξ.  Γιαννόπουλος: Ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε,  ο Μάλτε, ο σκύλος μου κι εγώ

                                        Γιατί ό,τι αφήνω                                                          μέσα στον κόσμο.                                                           πέφτει,                                                           σάμπως επάνω σε κύμα                                                            να το είχα στήσει                                                                     Ρ. Μ. Ρίλκε   Στην αρχή ήταν αυτό το…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαργκερίτ Ντυράς, ή η οδύνη του έρωτα  

                                        Γράφω, σημαίνει παραδίδομαι στη                                                                  μαγεία της απουσίας του χρόνου                                                                                              Μορίς Μπλανσό                                                                  ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ   Η Ντυράς έρχεται απ’ αλλού. Ένα αλλού που θα έκανε…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τσβετάγιεβα – Πάστερνακ δύο «μηχανικοί των ανθρώπινων ψυχών»* αλληλογραφούν

                                                Επιταγές και δέματα                                                            τα κανονίζεις όπως-όπως.                                          Τριάντα τα εκατό πενήντα τα εκατό                                        μα ποιος θα πάρει τη μισή μου ξενητειά                                                                               Άρης Αλεξάνδρου          …

0 Comments