Παυλίνα Παμπούδη: Δεκαπενταύγουστος

Κύματα ωστικά πελώρια σπρώχνουνε τον ωκεανό  του ύπνου, μετατοπίζουν σύνορα, σβήνουν παράλια, ξεβάφουν σύννεφα, αποκαλύπτεται ξανά το άνοιγμα - Τι ώρα είναι; Είναι ώρα. Διαλύεται η τελευταία συγχορδία, ήσυχα σχηματοποιείται…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Καύσωνας

ΚΑΥΣΩΝΑΣ   Ανάμεσα  ανάσα και ανάσα Μυριάδες σήματα  αστραφτερά Ασπαίροντας  σε δίχτυ αδιαπέραστο Στους άπειρους μεγάκυκλους   Αγέννητων  υπέρηχοι, ψυχών υπόηχοι Καινά δαιμόνια κι αρχαία Όλα εμείς τα έμβια, το…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΔΙΠΛΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

30, Τετάρτη Ιωάννου της Κλίμακος, Ευβούλης   Το όνειρο   (Κοιμόμουν Μίμηση πράξης σπουδαίας και τελείας.   Κοιμόμουν Κι όνειρο έβλεπα ότι κοιμόμουν Κλαίγοντας μ’ αναφιλητά Βαθιά στο σύμπαν, όπου…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Από το «Σημειώσεις για το Άγραφο»

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ 4 (Σβήνουν τα πάντα):     Σβήνουν τα πάντα, και όλα συνεχίζουν να υπάρχουν Ορφανά όπως εγώ στο σπλαχνικό σκοτάδι Μελάνι νύχτα χύνεται Ωκεανός ενώνοντας Νεκρούς και ζώντες,…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Από το ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΡΑΦΟ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ;     Η Σάρα κάνει μερικά βήματα, δοκιμαστικά Στέκει και γυρίζει απότομα το κεφάλι: Όπως το είχε φανταστεί, ο δρόμος μόλις πατιέται Κλείνει αμέσως από πυκνές…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη (Από το ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΡΑΦΟ)

ΤΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ 2   Η πόρτα αγκιστρώνει άγρια τον ίσκιο μου απ’ τα πόδια Μακραίνω, ανισορροπώ, αρπάζομαι απ’ τα’ οτιδήποτε ορατό Πού είμαι; Στο τζάμι καθρεφτίζεται στιγμιαία αντανάκλαση το τώρα…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Νυχτολόγιο

ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟ    Μονοδιάστατο για μια στιγμή το σύμπαν ξεδιπλώθηκε άρχισες να διαβάζεις, έκλεισε απότομα, παγιδευτήκαμε-   Αργότερα σηκώθηκε αέρας δυνατός και πέρασε μια συντροφιά αγγέλων μεθυσμένων- Διαφωνούσαν με  κρωξίματα, αναστατώνοντας…

0 Comments