Παυλίνα Παμπούδη: Βιβλιοθήκη
-(Βιβλιοθήκη) Εμπεδοκλής /Αλίκη / Δυτικά της λύπης / Διαλεκτική /Σολάρις /Μικρός Πρίγκιπας / Ελένη / Φαίδρος /Η έλαφος των άστρων / Φιλοκτήτης / Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια / Η…
-(Βιβλιοθήκη) Εμπεδοκλής /Αλίκη / Δυτικά της λύπης / Διαλεκτική /Σολάρις /Μικρός Πρίγκιπας / Ελένη / Φαίδρος /Η έλαφος των άστρων / Φιλοκτήτης / Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια / Η…
Τους τοίχους λέρωνε η σκιά μου Ψήλωνε και χαμήλωνε, με την ουρά να σέρνεται Τι ήμουνα Δραπέτευσα Βγήκα στην εξοχή, έφεγγε λίγο- Έρεε ολόγυρα μου ένα παραμύθι Με δίχως τέλος…
........................................................... 2) Οικογενειακό Άλμπουμ (Πολύ έχουν γεράσει οι φωτογραφίες τους Ή έχω πάρει φως εγώ Ή βρίσκομαι Στο σκοτεινό θάλαμο ακόμα Κοιτάζοντας με μάτια ροζ Πότε θ’ αρχίσει το Άλλο…
Λείπει το μισό φεγγάρι Λείπει το μισό φεγγάρι... Κάποιος το’ χει ροκανίσει και τον ουρανό ως πέρα ψιχουλάκια έχει γεμίσει. Χίλια μύρια ψιχουλάκια ψιχουλάκια αστεράκια που στον ουρανό…
ΒΙΒΛΙΟ Δεν μπορώ να διαβάσω εύκολα ολόκληρο βιβλίο. Το μυρίζω, το ξεφυλλίζω, διαβάζω μια φράση εδώ κι εκεί. Κι έτσι, τους χαρακτήρες του, τους κάνω τελείως υπαρκτούς. Σαν τα…
ADAGIA Διαβάζοντας το «ADAGIA» του Wallace Stevens – στην μετάφραση του Χάρη Βλαβιανού, παίζοντας, γράφω κι εγώ παράλληλους ή συμπληρωματικούς «αφορισμούς»: *Η υψηλότερη επιδίωξη είναι η επιδίωξη της…
Αύγουστος πάλι - κοίτα Χρυσό Χωράφι μισοθερισμένο Ξεδιπλώνεται στο επέκεινα Στάχια με την ακρίδα των πληγών Με την οργή των μελισσών Και με της Παναγίας το αλογάκι το κανίβαλο- Φλέγεται…
Αναδυόταν η σεβάσμια πανσέληνος, κειτόμουν Με το αριστερό πλευρό στην άμμο- Άτακτα Συλλογισμοί διάττοντες Με κάρφωναν, σχεδόν Ρίζωνα χωρίς ρίζες Ακόμα πιο βαθιά. Εκεί Όπου ακόμα, ή και πλέον…
Τώρα εκείνος έχει φύγει. Ήταν αρχαία ψυχή, έτοιμη εκ γενετής. Έχοντας ολοκληρώσει τους κύκλους της, έχει ήδη επιστρέψει στο Ένα. Αλλά δεν είναι περισσότερο απών, απ’ όσο ήταν πάντα για…
Πάλλεται το μαχαίρι, ανεβαίνει, περιίπταται Αλλάζει ξαφνικά κατεύθυνση Στέκει, στοχεύει, εφορμά, καρφώνεται στο κέντρο Πάλι στο κέντρο των κύκλων των αθέατων Δονείται, ζζζννν Δεν έπρεπε να κοιτάζω τόσο…
Μελάνι Νύχτα Κλείνεις το φως και όλα συνεχίζουν να υπάρχουν Ορφανά όπως εσύ στο διπλανό δωμάτιο. Έξω Το σπλαχνικό σκοτάδι Μελάνι νύχτα χύνεται Ωκεανός ενώνοντας Νεκρούς και…
Αγαπώ την ποίηση. Με τα μυστικά και τα ψέματα της. Στα βαθιά και τα αβαθή της. Την αγαπώ δηλαδή όπως αγαπάνε οι άντρες τις μοιραίες γυναίκες. (Ε, ναι, η Ποίηση…