Παυλίνα Παμπούδη: ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Τα πρόσωπα ατάραχα στον ύπνο Σαν εκμαγεία άγνωστων αγίων Με ανιχνεύσιμα Πανομοιότυπα σημάδια, ίδια Και μαρτυρίου και μακαριότητας Ατάραχα – Όμως Κάτω απ’ το μαξιλάρι, το κρανίο ανοιχτό Σε…
Τα πρόσωπα ατάραχα στον ύπνο Σαν εκμαγεία άγνωστων αγίων Με ανιχνεύσιμα Πανομοιότυπα σημάδια, ίδια Και μαρτυρίου και μακαριότητας Ατάραχα – Όμως Κάτω απ’ το μαξιλάρι, το κρανίο ανοιχτό Σε…
Τολμώ να γράψω στα Ελληνικά! Κάτι με τραβάει σ’ αυτήν την γλώσσα. Σαν ένα τραγούδι που δεν σταματάει ποτέ, ένας καταρράκτης από εικόνες, που σπουν σε ήχους και θρυμματίζονται σε…
ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ Η γάτα νιαουρίζει άηχα, με νανουρίζει- Σβήνω το φως Πράσινη η κουβέρτα, θαλπωρή Ναι, σα να μ’ αγαπάει Όπως και το ζεστό νερό στα χέρια…
Λοιπόν, τι μπέρδεμα Η μνήμη χρονοταξικά αβυθομέτρητη Παμφάγος, χάος αχανές, αχόρταγο Μα συνωστίζονται μέσα της φύρδην - μίγδην Τα διάφορα που διασώθηκαν τυχαία Με κόπο ή σε σύγχυση ή…
Παράξενο δεν είναι; Οι νύχτες με κυλούσαν από κίνδυνο σε κίνδυνο Και δεν προλάβαινα να δω Δεν πρόσεχα επίσης, κοίταζα ψηλά Στην πρώτη εκδοχή μου που δεν σώζεται Συνέχιζα…
Η ΜΑΡΜΑΓΚΑ Η ώρα δεν ήταν ακόμα εννιά, έκανε όμως ήδη πολλή ζέστη. Ο ουρανός ξεθώριαζε ολοένα και περισσότερο απ’ τον δυνατό ήλιο και τα τζιτζίκια τσιτσίριζαν σα…
Η ΓΚΑΖΙΕΡΑ Η Κλεάνθη έριξε μια θυμωμένη ματιά στην κόρη της. «Τι ώρα είναι αυτή πού γυρνάς και του λόγου σου; Είναι τόσες δουλειές να γίνουν και μ’ αφήνετε…
Η ΑΝΤΩΝΙΑ «Ε, ίντα κάνεις του λόγου σου επαέ; Παρακατσεύεις; Γιάντα δεν είσαι με τον Παύλο στο σκολειό; Να σου δώσω δυο φούσκους, Σπιθόλιοντα, να-» Εκείνη τη στιγμή…
Ξύπνησα όπως πάντα λίγο απορημένος, σκέφτηκα καφέ Θα βρέξει άραγε Κάτι γραφτά τσαλακωμένα που θα έπρεπε να ξεδιπλώσω, σκέφτηκα Της νύχτας το κακό κουνούπι Πόσο μετακινήθηκαν ξανά μες στο σκοτάδι…
Η Ηρώ στεκόταν μισογυρισμένη μπροστά στον καθρέφτη της ντουλάπας προσπαθώντας να δει την πλάτη της. Είχαν κλείσει τα σκούρα στη μπαλκονόπορτα και ήταν σχεδόν μισοσκόταδο μες στην κάμαρα. Έκανε αρκετή…
Έτσι πορεύτηκαν οι μέρες Με τρέξιμο και χοροπηδητά, τραγούδια και σκυλιά Λαχανιασμένα Σε άσφαλτη διαδρομή, προς βέβαιο προορισμό- Καθυστερούσαν μόνο κάπου κάπου στα πιο πράσινα τοπία Κλωτσώντας πετραδάκια Κορφολογώντας…
Ο ΒΡΙΚΟΛΑΚΑΣ Το κερκέλι με τη λιονταροκεφαλή χτύπησε τρεις φορές δυνατά πάνω στο πολύπαθο ξύλο της εξώπορτας. Βιαστικά βήματα ακούστηκαν στο χολ. Οι μεντρεσέδες έτριξαν, ο θόρυβος της βροχής…