Η Ποίηση στις πολιτικές ομιλίες

Όταν ένας πολιτικός αρχηγός, πχ, (ή γενικά κάποιος που επιθυμεί σφόδρα να δείξει πως διαθέτει ανώτερο επίπεδο) κάνει βαρυσήμαντη ομιλία, ένας ποιητής λυπάται που δεν μπορεί να αυτοκτονήσει -όχι τίποτ’…

1 Comment

Παυλίνα Παμπούδη: Η Χαρά  

Όταν την συνάντησα για πρώτη φορά ήταν γάτα στην εξοχή. Ξανθοκόκκινη. Τίναζε ένα σταχτί φίδι που είχε καρφωμένο το δόντι στην ουρά της. Χοροπηδούσε γύρω του σέρνοντάς το στο χώμα,…

0 Comments

Γεωργία  Παπαδάκη: ΓΟΗΣ  

       Η λέξη αυτή, που σήμερα δηλώνει τον άνθρωπο ο οποίος σαγηνεύει με την ομορφιά του και την ακτινοβολία του, στην αρχαία ελληνική είχε διαφορετικές σημασίες.        Κατ’ αρχάς, το…

0 Comments

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ, Θανάσης Νιάρχος: Ημερολόγιο χωρίς ημερομηνίες – Πρόλογος: Σταμάτης Φασουλής. Με δύο έργα του Παναγιώτη Τέτση, εκδόσεις Καστανιώτη, σ. 252.  

 Η εμμονή των καταγραφών    «Κρατώ μόνο τα μάτια μου διαρκώς ανοιχτά και εντυπώνω τα αντικείμενα σωστά. Θα ήθελα να μην κρίνω καθόλου, αν αυτό ήταν δυνατό».       …

0 Comments

Διαβάζοντας αλλιώς…Συπρίς Κωφίδου: «Το Παιδί από την Τραπεζούντα»

μετάφραση από τα Γαλλικά: Δημήτρης Ντάσκας Εκδόσεις Τσουκάτου ISBN978-960-7922-94-6 [...] «Γνωρίζω από τα βάθη του εαυτού μου αυτή την επιθετική αταξία σαν έναν πειρασμό της αποτυχίας, αυτή την τραχύτητα από…

2 Comments