Ανθούλα Δανιήλ: Αποχαιρετισμός στον Μανώλη Γλέζο

Ο Μανώλης Γλέζος, ο τελευταίος μιας μεγάλης επαναστατικής γενιάς, έφυγε από αυτή τη ζωή πλήρης ημερών. 97 ετών. Γεννήθηκε  Φθινόπωρο του 1922 και έφυγε Άνοιξη του 2020. Ήταν  δεκεφτάχρονο παιδί…

0 Comments

Ελένη Λάππα-Οικονόμου: Oι ψυχές φωνάζουν, της Ελένης Λόππα, (εκδ. Ρώμη, Θεσσαλονίκη, 2019)                

Το βιβλίο της Ελένης Λόππα, «Οι ψυχές φωνάζουν» αποκτάει μιαν ακόμη επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, μετά τη μακάβρια και καταθλιπτική πορεία του Μπέργκαμο και των συνδηλώσεών της, μεσούσης της πανδημίας.…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Όταν τραγούδαγε το αίμα – Το 1821 στην Ελληνική ποίηση, Ανθολόγηση, Επίμετρο, Επιμέλεια, Ηλίας Γκρης – Εκδόσεις Κέδρος  

Σε μια εποχή που το να μιλήσεις για την Ελλάδα και να χρησιμοποιήσεις τους όρους «πατρίδα», «ήρωες», «Ελευθερία» ή το να βάλεις σημαία στο μπαλκόνι στην εθνική εορτή θεωρείται παλαιομοδίτικος…

0 Comments

Βασίλης Πανδής: Κωνσταντίνος Κομιανός, Έκθετοι μονόλογοι, εκδ. Γαβριηλίδης, 2019

Ο Κωνσταντίνος Κομιανός στη νέα και πιο μεστή του μέχρι τώρα ποιητική συλλογή με τίτλο «Έκθετοι μονόλογοι» καταθέτει μια προσωπική οδύσσεια δωματίου, την ιστορία του ανθρώπου μετά το «τέλος της…

0 Comments

Κατίνα Βλάχου: Πέτρες που φέγγουν και βιβλία που λάμπουν – Η Ζωγραφική  της  Ιταλικής Αναγέννησης από τις πηγές

Στην κυρία Έλλη Γιωτοπούλου Σισιλιάνου   Τρεις φίλοι, ακόμα χειμώνας ήταν και ώρα πέντε που βραδιάζει, βγήκαμε να περπατήσουμε στο κουκουναρόδασος στο Κομπίτσι της Κέρκυρας. Είχε ήδη σκοτεινιάσει και μακριά…

0 Comments

Αθηνά Τέμβριου, Στέφανος Κωνσταντινίδης, ΝΟΜΑΔΑΣ, Γ΄ Μετά τα Εκβάτανα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2019

 Στην εισαγωγή του μυθιστορήματος ο συγγραφέας, Στέφανος Κωνσταντινίδης αποτυπώνει από την Ομήρου Οδύσσεια, ως ένας νομάδας σκεπτικιστής, «Πολλῶν δ’ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω». Το ταξίδι δεν φαντάζει εύκολο·…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Γιάννης Μότσιος, Η Πιλάλα του χρόνου, Εκδ. Γρηγόρη, 2020  

Στα αυτιά του βιβλίου θα βρούμε τη φωτογραφία και ένα πλούσιο εργοβογραφικό σημείωμα του συγγραφέα. Ο Γιάννης Μότσιος είναι μόνος του μια ολόκληρη ιστορία. Γεννήθηκε στα Γρεβενά το 1930. Πήγε…

0 Comments

Κώστας Μπαλάσκας: XΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΕΝ ΔΟΡΙ ΚΕΚΛΙΜΕΝΟΣ

   Το έχω ξαναγράψει: Πολλοί γράφουν ποιήματα αλλά οι ποιητές είναι λίγοι. Και ακόμα πιο λίγοι (διαχρονικά εννοώ) οι ‘’ελέω Θεού’’ ποιητές, οι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ποιητές, οι ταμένοι…

0 Comments

   Μάνος Κοντολέων: Μάκης Τσίτας, «Πέντε Στάσεις», Μεταίχμιο                              

             Μια γυναίκα αφηγείται τη ζωή της. Η Τασούλα -γεννημένη σε επαρχία, λίγες δεκαετίες πριν το τέλος του 20ου αιώνα- θα μπορούσε να είχε ζήσει…

0 Comments

Χρυσάνθη Ιακώβου: “Ευστοχία υλικού” του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου (Εκδόσεις Ιωλκός, 2018)

"Κουρασμένοι άνθρωποι. Λάμπες που αργοσβήνουν. Στραγγισμένη ζωή. Κατάχρηση φωτός. Στο σκοτάδι (ελπι)ζουν".  Εικοσιπέντε ποιήματα, μικρά σε φόρμα, λόγος λιτός και κοφτός. Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος στην "Ευστοχία υλικού" είναι ιδιαίτερα λακωνικός,…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Φάνης Κωστόπουλος – Γεώργιος Δροσίνης, Αποχρώσεις από το έργο του και τη ζωή του, Κηφισιά 2020

Ο Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951) ανήκει στους ποιητές της γενιάς του 1880 ή αλλιώς της Νέας Αθηναϊκής Σχολής ή, απλώς, της γενιάς του Κωστή Παλαμά. Ήταν η γενιά του δημοτικισμού και…

0 Comments

Χλόη Κουτσουμπέλη:  Οι είκοσι τέσσερις ώρες της Δήμητρας  Χριστοδούλου

Η ίδια η ποιήτρια στην εισαγωγική της παράγραφο ορίζει: Στο βιβλίο αυτό περιέχονται πενήντα ποιήματα για την πόλη, τα παιδιά και τον θάνατο. Όλα γραμμένα σε ακριβώς είκοσι τέσσερις στίχους,…

0 Comments