Σκέψεις πάνω στο έργο «Το νησί με τις λέξεις που αγαπάνε» του Μάνου Κοντολέων Κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι ένα νησί με ένα απάνεμο λιμανάκι όπου τα κύματα…
Ο Θωμάς, μαζί με την κόρη του, την Ρούλα, θα ανοίξει ένα παλαιοπωλείο σε ένα αδιέξοδο στενάκι του Ρεθύμνου. Εκεί θα γίνει φίλος με τους κατοίκους και τους επιχειρηματίες της…
Ο θάνατος για τον Αντώνη Φωστιέρη συνιστά μια έντονα οντολογική αναμέτρηση, ένα παιχνίδι με τα ακροτελεύτια όρια της ύπαρξης. Ο θάνατος ερμηνεύεται από τον ποιητή ως ένα δίπολο που αφορά…
Ντρέπομαι που έχω σώμα Πλωτίνος H αδελφή του συγγραφέα, ονόματι Μαρίνα, για την ακρίβεια Marina Moncada di Monforte (1967-2017), δανείζεται αναδρομικά το δημόσιο βήμα του και…
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πελασγία Φθιώτιδας, ζει στην Αθήνα και στην Πελασγία, σταδιοδρόμησε ως αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία. Ασχολείται με τη Λογοτεχνία από πολλές και διαφορετικές θέσεις. Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων…
Από την αρχαία μυθολογία εμπνευσμένη η νέα ποιητική συλλογή του Δημήτρη Αλεξίου «Τα πρόσωπα της Εκάτης». Ο ποιητής επιλέγει ως τίτλο μια ενδιαφέρουσα αρχαία θεότητα, σκοτεινή, χθόνια και υποχθόνια, μια…
Το πρόσφατο έργο της Ανθούλας Δανιήλ, «Δεκαετίες τερματίζουν όλες μαζί στο νήμα» έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά μελετών, δοκιμίων καθώς και διδακτικών βιβλίων, που όλα μαζί επιβεβαιώνουν το πολύπλευρο…
Ο κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου, ο Αμερικανοεβραίος πανεπιστημιακός καθηγητής, αμφιλεγόμενος συγγραφέας κοινωνικοπολιτικών δοκιμίων, προερχόμενος από τον Καναδά, γόνος περιστασιακών λαθρεμπόρων, ονόματι Μόουζες Ελκανά Χέρτσογκ, σαράντα επτά ετών, με δύο διαζύγια…
Εάν ασπασθούμε τη ρήση της Σουηδής συγγραφέως Σέλμα Λάγκερλεφ: «Το παιδικό λογοτέχνημα είναι αληθινό, όταν αρέσει τόσο στους μεγάλους, όσο και στους μικρούς», που αναφέρει στον πυκνό όσο και περιεκτικό…
Η νέα, έβδομη κατά σειρά, ποιητική συλλογή της Ευφροσύνης Μαντά – Λαζάρου συστήνεται με τον ιδιαίτερο, λόγω των λεκτικών συνδυασμών που εμπεριέχει, τίτλο Ένα δέντρο λιβάνι και πάλι ο ξηρανθός.…
Μεταμορφώσεις της ζωής και της γραφής Είχε αρρωστήσει στα δεκατέσσερα, μου ’λεγε, φίλος. Πέντε μήνες έκανε στο κρεβάτι, σε ακινησία. Οι γονείς του δούλευαν, όλη μέρα ήταν στο σπίτι…
