Αυτός ο καλαίσθητος τόμος εκτός από εργαλείο, είναι κόσμημα, αναψυκτήριο και χαρά. Ξέρετε, μιλώ για το βιβλίο ως αντικείμενο φετίχ – που το πιάνεις, το χαϊδεύεις, το μυρίζεις… Μετά το…
Τον Χρήστο Αντωνίου τον γνωρίζω από τα μισά σχεδόν του προηγούμενου αιώνα! Πρωτοσυναντηθήκαμε μάλλον στο φροντιστήριο όταν ετοιμαζόμασταν για το Πανεπιστήμιο. Μετά, με ακολουθούσε (ή τον ακολουθούσα – χωρίς όμως…
Το πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο βιβλίο της Τίνας Κωνσταντάτου έχει τον περίεργα γραμμένο τίτλο Sκουλ και τον ακόμα πιο περίεργο υπότιτλο: «Ένα σχολικό βοήθημα για μικρούς και μεγάλους». Σχολικό βοήθημα…
Φέτος στο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου η πρώτη παρουσίαση του εν τίτλω λευκώματος, που περιέχει φωτογραφίες από τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο από το…
Χωρίς αμφιβολία αυτή η ιστορία έγινε κάπου πολύ μακριά από δω, στον βυθό μιας ανάμνησης – λέει ο Έσλιν για μια ιστορία του Ζαν Ταρντιέ, όπως γράφει στο μόττο του…
Ο Μίμης Ανδρουλάκης στο "Χαμένο Μπλουζ" επιχειρεί να κάνει τον απολογισμό μιας ολόκληρης γενιάς, περνώντας μέσα από υπαρξιακά μονοπάτια και συνδέοντας τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων του με την ίδια…
Ο Τόλης Νικηφόρου έχει διαγράψει μια μακρά και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πορεία στο χώρο των ελληνικών γραμμάτων, με πλήθος ποιητικών συλλογών και πεζογραφημάτων. Στο χώρο της ελληνικής ποίησης πρωτοεμφανίστηκε το 1966…
Πολυεστιακές αναφορές, αφαιρετικές διατυπώσεις. Κυρίαρχη η μέριμνα για την αποβολή του περιττού. Ενίοτε διαφαίνονται ώς και τα οστά της έκφρασης. Αμιγώς ανθρωπολογική πρόταση. Καλός συγκερασμός των ουσιών του πρωταρχικού κειμένου-μητέρας.…
Συνήθως στις βιβλιοπαρουσιάσεις αναφέρομαι αρχικά στην ουσία του εκάστοτε βιβλίου και έπειτα, κλείνοντας, μιλώ για ορισμένα από τα «τεχνικά» χαρακτηριστικά. Στην προκειμένη όμως περίπτωση νιώθω υποχρεωμένος να ξεκινήσω το κείμενό…
Κύριε Κώστα Κουτσουρέλη! Διάβασα το βιβλίο σας, ευχαριστήθηκα και σας γράφω αυτή την επιστολή για να σας ευχαριστήσω με τη σειρά μου. Δεν έχω την ιδιότητα του λογίου, ωστόσο το…
Στο διηγητικό παρελθόν της βραβευμένης, πολύγλωσσης Λίλας Κονομάρα την προσοχή της διεκδικούσαν, μεταξύ άλλων, τα ημέτερα τραγικά εμφύλια πάθη, διάφορα απονενοημένα διαβήματα μοιραίων χαρακτήρων, ποικίλα συμπλέγματα φοβικού χαρακτήρα, απόκρυφες…
«Ας δυναμώσουμε τη φλόγα της φωτιάς μας κάτω από το καζάνι της συνεύρεσης λευκής μαγείας αλχημικής» Ένα νέο βιβλίο της Ολβίας είναι σαν ένα καινούργιο μαργαριτάρι στο κολιέ[1] στο ποίημα…
