Πυθία, υπέργηρη Μιλούσε αργά και σιγανά με φωνή λίγο σπασμένη, τραχειά κρατούσε ωστόσο μιαν αρμονία ποτάμι απέραντο από ήχους από φθόγγους και φωνήεντα ποτάμι που ήξερε το δρόμο του…
Ορφέας και Ευρυδίκη Αχ, αν μπορούσαμε να γυρίσουμε Τον Χρόνο πίσω, Αν ακυρώναμε χειρονομίες, στάσεις, βλέμματα, Τα λόγια πετούν, ποιος τα καταμαρτυράει… Αχ και να μπορούσαμε να ρίξουμε Μαύρη…
Ξόρκια ξέξορκα γύφτος βαράει το ντέφι ντιρλιντί γλιστράει το κέρμα στην πλατεία γκλιν γριά η μαϊμού ούτε που το κουνάει μόνο φτύνει και μούντζες ένα γύρω στον αέρα δίνει…
ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ Πεσκέσι εκείνο το τσίγκινο κουτί με τα ακριβά, τα γαλλικά μπισκότα. Από τότε, έγιναν τ' αγαπημένα της. Κράταγε και τα κουτιά για να φυλάει εκεί όλα όσα η μνήμη…
“Το όνομά σας;”. “Μαριάνθη”, απάντησα και έγραψε στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου με καλλιγραφικά γράμματα, “Στη Μαριάνθη. Με εκτίμηση. Αλέξης". Μου έδωσε το βιβλίο χαμογελώντας και συνέχισε με την κυρία…
παιδικοί λυγμοί ηχούν από μακριά εσύ τους ακούς; *** Χειμώνας μόνο όλο τον χρόνο εδώ βόμβες χιονίζει *** χάθηκαν ήδη σαράντα τρεις χιλιάδες για ζωές μιλώ *** σεντόνια λευκά κορμάκια…
Εγώ ο Σίσυφος Για δεκαετίες πορεύτηκα, φιλομαθής κι ενθουσιώδης, σαν αδαής πρωτοετής. Καλλώπιζα το χρόνο με ρεμβασμούς και μύθους κι όλο φροντίδα, τους κατέγραφα. Στα διαλείμματα, περιπατούσα στο βουνό…
Σε πτήσεις άλλες Πώς φεύγουν έτσι οι άνθρωποι, πώς χάνονται Σαν τα μοναχικά πουλιά που ενώ ψηλά πετούν Και χαίρεσαι το πέταγμά τους Πορείες κυκλικές μέσα στο φως Κλείνουν…
Υγρά Ταξίδια Κάθε πρωί ταξίδευε στην ίδια θάλασσα με ένα 51 μπλε. Σαν τις σαρδέλες στο κονσερβοκούτι ήταν παστωμένοι όλοι οι ναύτες πάνω στο γέρικο σκαρί. Ελάχιστοι τυχεροί έβρισκαν μια…
Χούλιο Ραμόν Ριμπέιρο, Τα όρνια χωρίς φτερά Η πόλη στις έξι το πρωί σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και αρχίζει να κάνει τα πρώτα της βήματα. Μια ελαφριά…
Πελοπίδας: ΄Ενας από τη χορεία των σπουδαίων ανδρών τής αρχαίας Ελλάδας Σχ. 1 Το ότι λοιπόν οι Θηβαίοι που ήταν παρόντες στον θάνατο του Πελοπίδα δεν μπορούσαν να…
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Λεονίντ Αντρέγιεφ, ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ, που έχω την χαρά να μεταφράζω και με έχει συνεπάρει : …Ω, αν μπορούσες να μισήσεις!…
