Λιουντμίλλα Ουλίτσκαγια: Ευτυχισμένοι (Μτφρ: Ελένη Κατσιώλη)
Κάθε Κυριακή η Μπέρτα και ο Ματίας έφευγαν για τον γιο τους. Η Μπέρτα έφτιαχνε σάντουιτς, έβαζε τσάι στο θερμός και έδενε προσεκτικά με σπάγκο μια σκούπα. Έπαιρνε, για κάθε…
Κάθε Κυριακή η Μπέρτα και ο Ματίας έφευγαν για τον γιο τους. Η Μπέρτα έφτιαχνε σάντουιτς, έβαζε τσάι στο θερμός και έδενε προσεκτικά με σπάγκο μια σκούπα. Έπαιρνε, για κάθε…
O διάλογος Φaίδων είναι ίσως το πιο συγκινητικό έργο του Πλάτωνα, καθώς σε αυτό περιγράφεται η τελευταία ημέρα της ζωής τού Σωκράτη· οι συνομιλίες του με θέμα την αθανασία της…
O γάτος, αυτός εκεί, είναι, όπως βλέπετε, στη γωνιά του και μέσα στη γούνα του. Έχει τη ζεστασιά του, νιώθει καλά και είναι μονάχος του. Έχει - δεν μπορούσε να…
Έβαλα τις παντούφλες μου και φόρεσα τη ρόμπα μου. Σκούπισα ένα δάκρυ που μου θόλωνε τα μάτια, γιατί στην προκυμαία φυσούσε παγωμένος βοριάς. Μια λαμπερή φωτιά έκαιγε στο τζάκι του…
Ο άνδρας με τον λεπτό λαιμό χώθηκε στο σεντούκι, έκλεισε το καπάκι και άρχισε να ασφυκτιά. «Λοιπόν, είπε ασφυκτιώντας ο άνδρας με τον λεπτό λαιμό, ασφυκτιώ στο σεντούκι επειδή έχω…
Τον Γενάρη του 1945, όταν ο χιτλερικός πόλεμος κόντευε να τελειώσει, μια αγρότισσα στα μέρη της Θουριγγίας, ονειρεύτηκε πως τη φώναξε ο γιος της από το χωράφι και, βγαίνοντας μισοζαλισμένη…
Κάθε Σάββατο μας πήγαιναν για εξομολόγηση. Αν κάποιος μπορεί να μου πει γιατί, θα μου κάνει μεγάλη χάρη. Αυτή η πρακτική με γέμιζε πολύ σεβασμό αλλά και στενοχώρια συνάμα. Δε…
Όχι πίσω από θάμνους, πίσω από την εφημερίδα El Sol κάθομαι και δεν διαβάζω. Ωστόσο, από τον αμερικάνικο τύπο, μπορεί να συμπεράνει κανείς, ότι οι φοιτητές σταμάτησαν τις απεργίες, ο…
Ένα πρασινωπό θαμπό φεγγαρόφωτο πλημμύριζε το δωμάτιο. Η γυναίκα του λοχαγού κοιμόταν όπως την είχε αφήσει ο άντρας της. Τα απαλά της μαλλιά ήταν λυτά, απλωμένα πάνω στο μαξιλάρι, και…
Στο Φάλουν της Σουηδίας, πριν από περίπου πενήντα χρόνια, ένας νεαρός ανθρακωρύχος φίλησε την όμορφη νεαρή μνηστή του λέγοντας: «Μα την αγία Λουκία, τον έρωτά μας θα ευλογήσει χέρι παπά.…
Στο τέρμα του δρόμου, εκεί όπου ψυχή δεν κατοικούσε πια κι ο κόσμος είχε μετατραπεί σε ένα ανοιχτό καμίνι, εκεί όπου ένας φανοστάτης στεκόταν ακόμα ορθός και φώτιζε το δρόμο…
Ο Χατζή Μουράτοφ[1] κατέβηκε απ’ τα βουνά να πολεμήσει λιγουλάκι. Οι μαχητές του βαρέθηκαν να κάθονται στα σκοτεινά φαράγγια, άλλωστε έπρεπε να εκδικηθούν τους άπιστους για τον δολοφονημένο ύπουλα -με…