Η σκέψη σου κι εσύ θάλασσά μας των Σαργάσσων, Το…

AΫΠΝΙΑ   Τι ώρα είναι; Σκοτάδι. Μάλλον τρεις. Πάλι δεν πρόκειται να κλείσω μάτι. Ο βοσκός σαλαγάει την ανατολή Αργά αργά παγώνει στο παράθυρο Που βλέπει στην αυλή.   Κι…

         Χρειαζόμαστε διαμερίσματα όπως ο Βασιλιάς Τουτ χρειαζότανε μια βάρκα. Ένας σκλάβος μπορούσε να τον οδηγήσει λάμνοντας στον ουρανό από την κρύπτη του στην Αίγυπτο γεμάτη λάφυρα. Ζήσαμε ήσυχα ανάμεσα…

                                    Ι Τα στενά δρομάκια χάνονται μέσα στην πλατειά δημοσιά στο Σοάν, Σκουρόχρωμα βόδια, άσπρα άλογα           Τραβούν βαριεστημένα τις εφτά άμαξες με τους λακέδες, Οι άμαξες ξύλινες και αρωματισμένες,…

… Ήτανε πολύ μεγάλοι αέρηδες πάνω στη γη των ανθρώπων - πολύ μεγάλοι αέρηδες επί το έργον, ανάμεσά μας, Που μάς τραγουδούσαν τη φρίκη του να ζεις, και μας τραγουδούσαν…

Πρώτα πρώτα να ζωγραφίσεις ένα κλουβί με μια πόρτα ανοιχτή, ύστερα ζωγράφισε κάτι κομψό, κάτι απλό, κάτι όμορφο, κάτι χρήσιμο για το πουλί, ύστερα βάλε το μουσαμά δίπλα σ' ένα…

Μάη ωραίε Μάη με βάρκα στο Ρήνο Κυρίες κοιτάζαν απ’ το βουνό εκείνο Είστε τόσο ωραία μα η βάρκα μακραίνει Ποιός κάνει να κλαίνε οι ιτιές στο ποτάμι Οπωρώνες με…

 Ήμαστε τρεις, ήμαστε δυο, ήμουνα μόνος εγώ, δεν ήμαστε κανείς… [ÉREM TRES, ÉREM DOS, ERA JO SOL, ÉREM NINGÚ...]                                                               Στη Ρόζα Λεβερόνι   Ήμαστε τρεις, σκυφτοί, σε τρύγο…

Αυτό το βάζο όπου πεθαίνει μια βερβένα Ράγισε από ένα χτύπημα βεντάλιας· Χτύπημα αδιόρατο, ελαφρό: Ούτ’ ένας ήχος να προδώσει το κακό.   Όμως το ελάχιστο εκείνο πλήγμα, Δάγκωνε το…

Στην κόρη μου   Στην αρχή κάθεσαι και βλέπεις τα ποτάμια να περνούν Μαθαίνεις τη σιωπή και την ένωση με τα δέντρα που συγκρατούν τον κόσμο στην όχθη του χρόνου,…