NICOLAE TZONE: ένα ποίημα – Μετάφραση: Άντζελα Μπράτσου
Βραδιάζει ξανά και ξανά στην ήδη διάσημη σοφίτα μου της οδού Aurel Vlaicu αριθμός εξήντα Στη στέγη πράσινες γάτες και κόκκινες γάτες τσουλούν και πέφτουν θεαματικά όρθιες από τις…
Βραδιάζει ξανά και ξανά στην ήδη διάσημη σοφίτα μου της οδού Aurel Vlaicu αριθμός εξήντα Στη στέγη πράσινες γάτες και κόκκινες γάτες τσουλούν και πέφτουν θεαματικά όρθιες από τις…
ΜΙΜΝΕΡΜΟΥ * 1D Tι είναι η ζωή, τι είναι η χαρά δίχως την Αφροδίτη τη χρυσή; Κάλλιο να πέθαινα όταν δε θα με νοιάζουν πια του έρωτα το κρυφοσμίξιμο…
Μια αποπνικτική μυρωδιά από την Παράδεισο Έκλεισαν τις πόρτες και κοιμήθηκαν όμως εγώ με πόνο αναρωτιέμαι σε ποια μεριά βρίσκεται τώρα το πάνω χωριό τι ώρα θα ξυπνήσει ο πεθαμένος…
IX Η πόλη κατεστραμμένη Πνιγμένη στη βλάστηση Η πόλη μεταμορφωμένη και σχεδόν αγνώριστη Η απόφαση λίγο πολύ συνειδητή Να απομακρυνθείς από την πόλη Να παρατηρείς μα όχι να…
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
Η απόφαση του Οδυσσέα Ο μέγας άνδρας γύρισε την πλάτη στο νησί. Τώρα πια δεν θα πεθάνει στον παράδεισο ούτε θ’ ακούσει ξανά τα λαούτα του παραδείσου πλάι στις ελιές,…
ΟΔΟΣ ΠΑΝΔΡΟΣΟΥ Πολυαγαπημένες εικόνες της Αθήνας. Στη γειτονιά της Πλάκας, δίπλα στο Μοναστηράκι μια λαϊκή οδός με πολλά μαγαζιά. Αν κάποιος που με αγαπάει πάει κάποτε…
Το ταξί μύριζε ποδαρίλα. Το ραδιόφωνο – τι παράξενο – λειτουργούσε, και το Ράδιο-Τέμπο έπαιζε κυρίως αμερικάνικη μουσική. Ένα ασταμάτητο αλαλούμ από επιτυχίες της περασμένης σεζόν και τραγουδάκια που ήταν…
Έρωτας Έρχομαι κάθε μέρα στην αρχή αυτού του δρόμου σκέφτομαι πως θα περάσεις από εδώ περιμένω, περιμένω, και περιμένω... μόλις φανείς από μακριά η καρδιά μου δεν χωρά στο κλουβί…
Λυγμοί που ηχούν Μέσα απ’ τα φθινοπωρινά Βιολιά Γίνονται πόνος Που ολοένα μου πληγώνει Την καρδιά Κατάχλωμος Κάθε που το ρολόι Χτυπάει την ώρα Μέρες παλιές Αναπολώ Και κλαίω…
Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…