Ιβάν Μπούνιν: Ένα κρύο φθινόπωρο – Μετάφραση από τα ρωσικά: Γιώργος Ρήγας
Τον Ιούνη του 1914 εκείνος ήταν φιλοξενούμενός μας στο κτήμα. Πάντα στο σπίτι μας τον θεωρούσαμε δικό μας άνθρωπο, αφού ο μακαρίτης ο πατέρας του ήταν γείτονας και φίλος του…
Τον Ιούνη του 1914 εκείνος ήταν φιλοξενούμενός μας στο κτήμα. Πάντα στο σπίτι μας τον θεωρούσαμε δικό μας άνθρωπο, αφού ο μακαρίτης ο πατέρας του ήταν γείτονας και φίλος του…
Ι Αφού δεν ελπίζω να ξαναγυρίσω Αφού δεν ελπίζω Αφού δεν ελπίζω να γυρίσω Ποθώντας το χάρισμα του ενός και τις προοπτικές του άλλου Δεν αντιμάχομαι πια ν’ αντιμάχομαι τέτοια…
Κορασίδες της Ρουμανίας (#5) Πήγα στην πόλη σου Και λυπήθηκα Τρία υπαίθρια ταβερνεία και μία κρήνη Κανείς να με πάρει απ’ το χέρι Να μου χαϊδέψει το πρόσωπο…
(…) Έψαχνε να βρει κάποιον τρόπο να το σκάσει κι αναρωτιόταν αν θα κατάφερνε να φύγει χωρίς να τη δουν, όταν παρατήρησε μια παράξενη εμφάνιση στον αέρα. Αυτό την μπέρδεψε…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Όπου γνωρίζουμε την Γουίννυ-τον-Πουφ και μερικές Μέλισσες κι οι Ιστορίες αρχίζουν. Να ο αρκούδος που κάποτε λεγόταν Εδουάρδος! Κατεβαίνει τώρα την σκάλα με το κεφάλι,…
look back in spleen με κούρασε ο τόσος χειμώνας. Είμαι, όπως είπε κάποιος, μία κνήμη κομμένη από το kill bill. το κορμί μου θα συρθεί έξω από το…
Τα βράδια μας – 3 years later it's been 3 years, my love it's been 3 years και το κατάλαβα μόνο όταν έφτασα μόνη μου στο 211 πάνω σ᾽εκείνο…
Ανοιξιάτικη νύχτα στο Σοκόκου-τζι Οχτώ χρόνια πριν από αυτόν τον Μάη Περπατούσαμε κάτω από τις κερασιές Νύχτα σ’ έναν ροδώνα του Όρεγκον. Ό,τι ζητούσα τότε Έχει τώρα ξεχαστεί, μα…
Ο δρόμος κατέρρευσε σαν μύτη συφιλιδικού. Το ποτάμι της ηδυπάθειας χύθηκε μέσα σε σάλια. Πετώντας τα εσώρουχα μέχρι και το τελευταίο φυλλαράκι, οι κήποι χυδαία ξαπλώθηκαν τον Ιούνη. Βγήκα…
Να φεύγεις δεν αρκεί. Φευγάτη πρέπει να μένεις. Εκπαίδευσε την καρδιά σου σαν να ΄τανε σκυλί. Άλλαξε στις κλειδαριές ακόμα και στο σπίτι αυτό που εκείνος ποτέ δεν έχει πατήσει.…
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ Σχεδιάζεις ένα κίτρινο κύκλο στην άσπρη σελίδα και ο ήλιος επικάθεται πάνω στα χέρια σου. Και δίπλα είναι η σκιά. Και τα χέρια σου αλλάζουν…
Σαν τα μικρά σκυλιά "Παρακολουθήσαμε τα παιδιά που επέστρεφαν από την λιπαρή, θαρρείς, θάλασσα. Οι φωνές τους, που αντηχούσαν κάτω από τη καμάρα της γέφυρας, γρήγορα έσβησαν. Σε λίγο δεν…