Έρωτας δεν υπάρχει ευτυχισμένος. Απόδοση: Κατίνα Βλάχου
Δεν είναι τίποτε του ανθρώπου δεδομένο. Ούτε η δύναμη ούτε η αδυναμία ούτ’ η καρδιά του. Κι όταν θαρρεί τα χέρια ότι απλώνει σαν του σταυρού σκιά είναι η σκιά…
Δεν είναι τίποτε του ανθρώπου δεδομένο. Ούτε η δύναμη ούτε η αδυναμία ούτ’ η καρδιά του. Κι όταν θαρρεί τα χέρια ότι απλώνει σαν του σταυρού σκιά είναι η σκιά…
Μεταλλαγή Ώσπου να ’ρθείς – εγώ ήμουν εγώ. *** Σκιά Το ποτέ ξεπερασμένο παρελθόν, το πάντοτε καινούργιο μέλλον: ο ουρανός εντός σου, εντός μου η γη.…
Κεφάλαιο 3 Ήταν ένα παγωμένο και πολύ υγρό πρωινό. Είχα δει την πάχνη να κρέμεται έξω απ’ το μικρό μου παράθυρο, που είχε γίνει λες και κάποιος καλικάντζαρος έκλαιγε…
(…) Σ’ αυτό το σημείο, η Αλίκη ανησύχησε λίγο γιατί άκουσε κάτι σαν ξεφύσημα ατμομηχανής στο δάσος κοντά τους, και φοβήθηκε μήπως ο ήχος προερχόταν από κανένα άγριο θηρίο. «Υπάρχουν…
Ο άνθρωπος και η θάλασσα Άνθρωπε λεύτερε τη θάλασσα θε ν' αγαπάς για πάντα! Καθρέφτης σου είν' η θάλασσα που βλέπεις την ψυχή σου Στ΄ ατέλειωτο ξετύλιγμα του…
Poema à Boca Fechada Ποίημα με Σφραγισμένο Στόμα Μα δεν θα πω: Πως η σιωπή με φιμώνει και με πνίγει. Σιωπηλός είμαι, σιωπηλός θα παραμείνω Αφού η γλώσσα…
(Poetry) Χρειάζεται μεγάλη δόση απελπισίας ανικανοποίησης και απογοήτευσης για να γράψεις μερικά καλά ποιήματα δεν είναι για όλους είτε η γραφή τους ή ακόμη η ανάγνωσή…
ΕΡΩΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ Μου έδωσες κάποιο αρσενικό χαρακτηριστικό, ενώ εγώ σου έδωσα κάποια δικά μου. Είσ’ ο πατέρας της δράσης μου, ενώ εγώ σου έδωσα νέο θάρρος. Ίσως ολοκληρωνόμαστε με…
Επετειακό αφιέρωμα στον Τόμας Χάρντι για να τιμήσουμε την ημέρα θανάτου του μεγάλου δραματικού συγγραφέα. Ο Τόμας Χάρντι γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στο Ντόρτσεστερ, στη νοτιοδυτική Αγγλία, περιοχή…
ο ενεστώτας είναι αυτός που επικυρώνει τον παρατατικό επειδή ό,τι σου λέω δεν θα σου το έλεγε κανένας δάσκαλος του ζεν ούτε ο μέλλοντας πρέπει να θεωρηθεί σαν πράξη γιατί…
Την Ρεμπέκα Έλσον σας την σύστησα πριν λίγο καιρό. Αστρονόμος διεθνούς βεληνεκούς, ποιήτρια μιας ιδιαίτερης ευαισθησίας στον τρόπο που ερμηνεύει και αποτυπώνει τη σύντομη ζωή της, με μια αμφίδρομη νοητική…
Με στήθος παγωμένο βάδισα αλαφροπατώντας. Στο δεξί μου χέρι, το γάντι το αριστερό φορώντας. Τα σκαλιά μου φάνηκαν αμέτρητα Κι ας ήξερα πως ήταν μόνο τρία. Ψιθυρίσματα στα φύλλα…