Pierre Goldin: Για την τέχνη του κηπουρού – Μετάφραση: Ανδρέας Φουσκαρίνης

   Έμαθα τόσα σκάβοντας τη γη   Είδα δέντρα να μεγαλώνουν. Που δεν πρόκειται να πεθάνουν στα χρόνια που ζει ένας άνθρωπος Δεν πεθαίνουν ποτέ σαν το βράχο, σαν το…

0 Comments

Εμίλ Ζολά: Τα Άλογα του Ορυχείου (απόσπασμα από το Ζερμιναλ, κεφ.VI) Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

(Ο μηχανικός του ορυχείου, Νεγκρέλ, διατάζει τους τέσσερις άνδρες να σταματήσουν το σκάψιμο για να σανιδώσουν πρώτα το όρυγμα, και τους επιβάλλει ένα πρόστιμο 3 φράγκων. Οργισμένοι εκείνοι για την…

0 Comments

Καταλανική ποίηση του 20ού αιώνα: Miquel Martí i Pol. Μετάφραση από τα καταλανικά: Θεοδόσης Κοντάκης

                Το τέλος του κόσμου              [La fi del món]                                       Το τέλος του κόσμου θα ξεκινήσει ένα καλοκαίρι μόλις φτάσουνε…

0 Comments

Jean de la Bruyére: Ο αφηρημένος. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

Τα ελαττώματά μας, μας κάνουν γελοίους και δυστυχείς         Ο Μενάλκας1 κατεβαίνει τη σκάλα του σπιτιού του, ανοίγει την πόρτα του για να βγει και την ξανακλείνει. Συνειδητοποιεί ότι φοράει…

0 Comments

Βίκτωρ Ουγκώ: Οι γιοί μου. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

Εισαγωγικό σημείωμα         Στο κείμενο αυτό μιλάει ο πατέρας Βίκτωρ Ουγκώ. Ένας πατέρας εξαιρετικά άτυχος. Μετά τον πρώτο του γιό Λεοπόλδο που πεθαίνει βρέφος, λιγότερο από ενός έτους, πνίγεται στον…

0 Comments

Victor Hugo: H Παναγία των Παρισίων. Βιβλίο Τέταρτο, Κεφάλαιο Τρίτο σελίδες 193-196 από την Έκδοση Classiques de Poche, Librairie Générale Francaise 1972 Εισαγωγή: Jean Maurel, Σημειώματα του ιδίου του Victor Hugo, του Φεβρουαρίου του 1831, και του Οκτωβρίου του 1832. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

------------- Αυτό που αγαπούσε πριν απ’ όλα στο μητρικό οικοδόμημα, αυτό που ξυπνούσε την ψυχή του και την έκανε ν’ ανοίγει τις φτωχές φτερούγες της που τις κρατούσε τόσο αξιοθρήνητα…

0 Comments

Ρόουζμαρι Κατάκαλος: ΤΟΠΙΟ ΑΟΡΑΤO – Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

   Φόρος τιμής στην Ροζάριο Καστελλάνος[1]   Η Ροζάριο δεν έζησε αρκετά στην ψηφιακή εποχή μας και ασφαλώς δεν είδε ούτε ονειρεύτηκε οθόνες σε κάθε χέρι[2], ούτε πλημμύρες[3] στα κεφάλια…

0 Comments

Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν: Αταλά (απόσπασμα). Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

Μικρή εισαγωγή: Ο Francois-René de Chateaubriand είναι μια μνημειώδης μορφή που εγκιβωτίζει δύο αιώνες σχεδόν πολιτικών διακυμάνσεων και λογοτεχνικών ρευμάτων. Ανάμεσα στο είναι και το μηδέν, άκουσε το κάλεσμα του…

0 Comments