ΕΥΡΙΠΙΔΗ Ἴων (βλ. σχ. 1) στ. 881-922 – Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη
[…] Ω συ, γιε της Λητώς, εσύ που στης εφτάχορδης κιθάρας τον ήχο τραγουδάς, καθώς εκείνη αντιλαλεί μέσ’ απ’ το άψυχο το καύκαλο2 του ζώου των…
[…] Ω συ, γιε της Λητώς, εσύ που στης εφτάχορδης κιθάρας τον ήχο τραγουδάς, καθώς εκείνη αντιλαλεί μέσ’ απ’ το άψυχο το καύκαλο2 του ζώου των…
101D O ΄Ερωτας και πάλι ο γλυκός, καταπώς θέλει η Κύπριδα, αποσταλάζει μέσα μου και μου ζεσταίνει την καρδιά. 36D Δεν είναι η Αφροδίτη, είναι ο τρελαμένος ΄Ερωτας…
«Ο Τζωρτζ Χόρτον1 πίστευε πως μονάχα η καταστροφή της Καρχηδόνας απ’ τους Ρωμαίους μπορούσε να συγκριθεί με το τέλος της Σμύρνης, σε φρίκη, θηριωδία κι ανθρώπινο πόνο. “ Καθώς…
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Πατέρα μου! Πατέρα! Πού πηγαίνεις τώρα; Ω μη βαδίζεις γρήγορα, σ’ εκλιπαρώ. Μίλα, πατέρα, στο μικρό σου το αγόρι, Μίλα μου, αλλιώς θα κινδυνεύσω…
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΙΑΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ Η κατασκευή μιας καρέκλας είναι το πιο φυσικό και εύκολο πράγμα Μπορείς να περιμένεις το φθινόπωρο να πέσουν όλα τα φύλλα ή μπορείς να…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ Όπου ο Πίγκλετ βρίσκεται Εντελώς Περικυκλωμένος απ’ τα Νερά Έβρεχε κι έβρεχε κι έβρεχε. Ο Πίγκλετ έλεγε από μέσα του, πως ποτέ σ’ όλη του την…
Ύπνος μες στο δάσος Ένιωσα πως η γη με θυμήθηκε, Με δέχτηκε ξανά τόσο τρυφερά, Τακτοποιώντας τα σκοτεινά της ρούχα, τις τσέπες της που ‘ναι γεμάτες βρύα και…
Ούτε στ’ όνειρό του δεν θα μπορούσε να φανταστεί τέτοια τύχη βουνό! Γιός επαρχιακού κλητήρα, ο Ζαν Μαρέν, ήρθε όπως τόσοι άλλοι να σπουδάσει νομικά στο Καρτιέ Λατέν[1]. Στα κουτούκια…
Του φθινοπώρου οι συχνοί, οι ασταμάτητοι λυγμοί καθώς ξεσπούνε με μιαν ανία αβάσταχτη την τρυφερή μου την καρδιά έρχονται και χτυπούνε. Κι όταν ο χρόνος ο πικρός μέσα στη θλίψη…
ΥΠΝΗΛΙΑ Άσε με να κοιμηθώ απόψε μέσα στην κιθάρα μες στην έκπληκτη κιθάρα της νυχτιάς άσε με να ησυχάσω στο ξύλο το σπασμένο άσε τα χέρια μου να…
ΧΟ. Ποιος χρόνος άραγε θα είν’ ο ολοΰστερνος, πότε θα κλείσει πια ο κύκλος των πολύπαθων των χρόνων που πάντα με φορτώνει με την ατέλειωτη τη συμφορά …
Παλατινή Ανθολογία VII, 170 Tον τρίχρονο μικρούλη Αρχιάνακτα που ’παιζε γύρω απ’ το πηγάδι τ’ άλαλο της μορφής του είδωλο μέσα του τον ετράβηξε. Κι απ’ το νερό μούσκεμα…