Ποιητική τέχνη Να είναι ο στίχος το κλειδί Που ανοίγει χίλιες πόρτες. Ένα φύλλο πέφτει - κάτι πετάει - Να γεννηθεί ό, τι βλέπουν τα μάτια, Και να μείνει…
Την ώρα τη μενεξεδιά, όταν τα μάτια και η πλάτη Σηκώνονται απ’ το γραφείο, όταν η ανθρώπινη μηχανή αναμένει Σαν το ταξί σ’ αναμονή που ρυθμικά δονείται, Εγώ, ο Τειρεσίας,…
ΨΑΛΜΟΙ Ψαλμός 1: οπωρώνες και θα ΄ναι ο άνδρας σαν το δέντρο ριζωμένος στα ποτάμια των υδάτων που δίνει τον καρπό του στον καιρό του τα φύλλα…
ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ (1920) Δεν έχεις ούτε νιότη ούτε γήρας μα και τα δυο, σαν όνειρο σε ύπνο μετά το δείπνο. (………………..) Άτονα πηγαινέλα Υφαίνουν τον αέρα. Φαντάσματα…
«Δεν υπάρχει ευτυχία και δυστυχία…
Μπαμπά, είδες τα γυμνά δέντρα; Δεν έχουν σπίτι τα πουλιά; Πού θα κοιμηθούν; Πού θα κοιμηθούν απόψε; Μπαμπά, κοίτα, ούτε ένα φύλλο Μπαμπά, είδες τα γυμνά δέντρα; Δεν έχουν σπίτι…
Δέσποινα, τρεις λευκές λεοπαρδάλεις κάθισαν κάτω από μιαν άρκευθο Καθώς η μέρα δρόσιζε, έχοντας πια χορτάσει Από τα πόδια το συκώτι μου και την καρδιά κι ό,τι περιεχόταν Στον κούφιο…
Μοιάζει να είναι το μότο της εποχής, αυτή είναι η ατμόσφαιρα. Το τυπώσαμε και σε μπλουζάκι. Σοβαρολογώ. Delete the dream. Στις διακοπές μου αυτό το καλοκαίρι το είδα φορεμένο από…
Nάκμπα Υπάρχει ένα κλειδί Αλλά όχι πόρτα Ποιος έχει ακούσει κάτι τέτοιο; Είναι κάποιο αίνιγμα; Υπάρχει ένα κλειδί Αλλά όχι πόρτα Είναι φτιαγμένο από σίδερο Αλλά δεν ανοίγει τίποτε…
Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Καταλίνα και Καταλίνα Εκείνο το απόγευμα, όπως κάθε απόγευμα, η Καταλίνα σιδέρωνε φορώντας κομπινεζόν και σουτιέν για να ανακουφίζεται από τη ζέστη. Το δωμάτιο ήταν στενό και η ατμόσφαιρα…
Δύο ετυμηγορίες Βλέπω ένα χαμόγελο κατεβασμένο από το λευκό του πρόσωπο κάτω από το τείχος. Ο προάγγελος του θανάτου ο Άγνωστος έχει σκύψει το κεφάλι του πιο κάτω…
