NOVALIS: Ένα ποίημα – Μετάφραση: Νίκος Παπάνας
ΤΡΙΓΥΡΩ ΣΕ ΧΙΛΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ Τριγύρω σε χίλιες εικόνες σε θωρώ, Μαρία, πανέμορφα ζωγραφισμένη, Μα σε καμιά το κάλλος σου δεν είν’ αυτό Που σιωπηλά η ψυχή μου παρασταίνει. …
ΤΡΙΓΥΡΩ ΣΕ ΧΙΛΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ Τριγύρω σε χίλιες εικόνες σε θωρώ, Μαρία, πανέμορφα ζωγραφισμένη, Μα σε καμιά το κάλλος σου δεν είν’ αυτό Που σιωπηλά η ψυχή μου παρασταίνει. …
Αυτές τις μέρες, όλοι μας αναγκαστικά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δεν αναφέρομαι στην υποχρεωτική παραμονή μας στο σπίτι. Αυτή, για κάποιους είναι ακόμη και επιθυμητή. Κάποιων άλλων, ίσως…
Κεφάλαιο Τέταρτο Όπου ο Άχβαχ Χάνει την Ουρά του και ο Πουφ την Βρίσκει Ο Άχβαχ, ο γκρίζος γέρο γάιδαρος, στεκόταν ολομόναχος σε μια κατάξερη γωνιά του Δάσους,…
Πόρτες κλειστές. Άδειες πλατείες. Εξώστες. * Στην έρημη πλατεία οδηγεί ένας λαβύρινθος από σοκάκια. Στη μια μεριά, ο παλιός σκυθρωπός τοίχος μιας…
Πρόλογος Για σας όλες που σας έχουνε αγαπήσει και που σας αγαπούν ακόμα, εικόνα φυλαγμένη στο άδυτο μέσα της ψυχής, καθώς κούπα κρασί καταμεσής ενός…
Γνωριστήκαμε τυχαία: για να πω την αλήθεια με επισκέφτηκε μια ώρα που δεν ήταν καθόλου ευχάριστη για επισκέψεις. Ωστόσο, ήμασταν αμοιβαία πολύ ευγενικοί: του έδειξα φιλόξενα το διαμέρισμά μου ακόμη…
Κορίτσια με την ποθοπλάνταχτη, γλυκιά λαλιά Δεν με κρατάνε πια τα μέλη μου Μακάρι να ’μουνα γλαρόνι που πετά Στο ανθισμένο κύμα με τις αλκυόνες Με άφοβη καρδιά, ρόδινο- θαλασσί…
Κερκυραϊκό χαϊκού (1) Είκοσι ένα δελφίνια χορέψαν στο λιμάνι Ο δάσκαλος Συνέχιζε να μιλά. 1967 * Κερκυραϊκό χαϊκού (2) Οι αλκυονίδες ημέρες περάσαν. Τα κύματα…
Δεν γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος τι θα τραγουδήσει στο τέλος Ατενίζοντας την προβλήτα καθώς το πλοίο σαλπάρει μακριά ή κάτι παρόμοιο Καθώς τον αγκαλιάζει το μουγκρητό της θάλασσας, ακίνητος, εκεί…
Σπείρανε τη Βίκα. Γεννήθηκε στοργική, τρυφερή, προσκολλημένη, με μάτια μπλε του αζουρίτη. Ένας καημός μόνο -δεν θέλει να παντρευτεί η Βίκα. «Φοβάμαι,θα τυλιχτώ και μετά δεν θα ξετυλιχτώ». Ήρθε ένα…
Φύλλο πορείας [Foglio di via] Και λοιπόν, ουδέν νεώτερον, από το ύψωμα τούτο απ’ όπου, για λίγο ακόμα, παρατηρείς δίχως να μιλάς κι ο άνεμος…
Στις αρχές του 19ου αιώνα, για την ακρίβεια το 1802, που η γοτθική αρχιτεκτονική και γενικότερα κάθε στοιχείο του θρησκευτικού Μεσαίωνα πίστευαν ότι…