Βλαντιμήρ Μαγιακόφσκι: ΣΤΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΩΝ ΤΟΝ ΑΥΛΟ,  μετάφραση, Οδυσσέας Ελύτης)

                        Πρόλογος   Για σας όλες  που σας έχουνε αγαπήσει και που σας αγαπούν ακόμα, εικόνα φυλαγμένη στο άδυτο  μέσα της ψυχής, καθώς κούπα κρασί καταμεσής ενός…

0 Comments

Βίκτωρ Μπιλίμπιν: Εγώ και ο αστυνόμος της γειτονιάς Μετάφραση: Ελένη Κατσιώλη  

Γνωριστήκαμε τυχαία: για να πω την αλήθεια με επισκέφτηκε μια ώρα που δεν ήταν καθόλου ευχάριστη για επισκέψεις. Ωστόσο, ήμασταν αμοιβαία πολύ ευγενικοί: του έδειξα φιλόξενα το διαμέρισμά μου ακόμη…

0 Comments

ΑΛΚΜΑΝ: ΠΑΡΘΕΝΕΙΟ 94 D – απόδοση: Παυλίνα Παμπούδη

Κορίτσια με την ποθοπλάνταχτη, γλυκιά λαλιά Δεν με κρατάνε πια τα μέλη μου Μακάρι  να ’μουνα γλαρόνι που πετά Στο ανθισμένο κύμα με τις αλκυόνες Με άφοβη καρδιά, ρόδινο- θαλασσί…

0 Comments

Μαρκ Στραντ: Το τέλος – Μετάφραση Ασημίνα Ξηρογιάννη  

Δεν γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος τι θα τραγουδήσει στο τέλος Ατενίζοντας την προβλήτα καθώς το πλοίο  σαλπάρει μακριά  ή κάτι  παρόμοιο Καθώς τον αγκαλιάζει  το μουγκρητό της θάλασσας, ακίνητος, εκεί…

0 Comments

Γκένριχ Βενιαμίνοβιτς Σαπγκίρ, Η Βίκα  -Μετάφραση: Ελένη Κατσιώλη

Σπείρανε τη Βίκα. Γεννήθηκε στοργική, τρυφερή, προσκολλημένη, με μάτια μπλε του αζουρίτη. Ένας καημός μόνο -δεν θέλει να παντρευτεί η Βίκα. «Φοβάμαι,θα τυλιχτώ και μετά δεν θα ξετυλιχτώ». Ήρθε ένα…

0 Comments

Φράνκο Φορτίνι (Franco Fortini): Τρία ποιήματα – Μετάφραση από τα ιταλικά: Θεοδόσης Κοντάκης       

           Φύλλο πορείας              [Foglio di via]   Και λοιπόν, ουδέν νεώτερον, από το ύψωμα τούτο απ’ όπου, για λίγο ακόμα, παρατηρείς δίχως να μιλάς κι ο άνεμος…

0 Comments

  Φάνης Κωστόπουλος: ΣΑΤΩΒΡΙΑΝΔΟΣ ( Η αρχιτεκτονική της χριστιανικής Δύσης )

               Στις αρχές του 19ου αιώνα, για την ακρίβεια το 1802, που η γοτθική αρχιτεκτονική και γενικότερα κάθε στοιχείο του θρησκευτικού Μεσαίωνα πίστευαν ότι…

0 Comments

Εφη Φρυδά: Το δέντρο (από τα Σκοτεινά Παραμύθια του Ντύλαν Τόμας – εκδόσεις Ροές-Printa)

Το δέντρο [1] Κλείνοντας τα μάτια εστίασε σ’ ένα περιδινούμενο σπήλαιο, βαθύτερο κι απ’ το σκοτάδι του κήπου, εκεί όπου το πρώτο δέντρο που πάνω του είχαν κουρνιάσει τα φανταστικά πουλιά…

0 Comments

Τασούλα Καραγεωργίου: Η γυναίκα και το μισό του ουρανού (ένας αρχαίος ύμνος στη Μητέρα των θεών)

                                 Τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, παραθέτουμε παρακάτω —σε μετάφραση και σε πρωτότυπο— τον…

0 Comments

Υπόγειος Κόσμος, Ντον ΝτεΛίλλο, μτφρ. Έφη Φρυδά

Η Μάριαν γέρνει πάνω μου και γελώντας κοιτάζει την επιφάνεια της γης που απλώνεται γύρω μας. Ένα χρυσοκόκκινο νήμα, το πρώτο φως στραφταλίζει στην άκρη της ερήμου. Στα τριακόσια πόδια…

0 Comments

Η Σαπφώ για την Άνοιξη – απόδοση: Τασούλα Καραγεωργίου  

ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων   (Σαπφώ, Lobel-Page 136)   τῆς ἄνοιξης ἄγγελος, ἀηδόνι, φωνὴ ποὺ τοὺς πόθους ξυπνάει…      

0 Comments