Σονέτο 17 Ποιος θα πιστέψει τους στίχους μου όταν καιρός πολύς θα ’χει περάσει; Ποιός θα πιστέψει τους στίχους μου όταν καιρός πολύς θα ’χει περάσει Αν…
- Mιa χώρα χωρίς τίποτα είσαι, μικρό Τυρόλο. Μήτε ναούς, μήτε θεούς, μήτε και βάρδους έχεις. - Όλα από σένα…
ΤΟ ΤΖΑΜΠΕΡΟΚΙ Μες στο ψητοβασίλεμμα, οι γλυγερές τουρμπαύρες Τα πλαϊμπρόσπισώχορτα τρυπάνιζαν, στριφούσαν Κι ήταν λιγνοκακόμοιρα όλα τα σφουγγαρόνια Και τα αγουρογούρουνα φταρνιζομουσφυρούσαν. "Φυλάξου, παλικάρι μου, από το Τζαμπερόκι Σαγόνια δαγκανιάρικα…
Θάνατος από νερό Ο Φληβάς ο Φοίνικας, ένα δεκαπενθήμερο νεκρός, Ξέχασε την κραυγή των γλάρων, το ωκεάνειο κύμα Ξέχασε κέρδος και ζημιά. Yποθαλάσσιο ρεύμα Καθάρισε τα κόκαλά του…
Η κραταιά ειρήνη πλούτο γεννά, και άνθη τραγουδιών γλυκόλαλων για τους θνητούς, κνίσα για τους θεούς από μοσχάρια και πυκνόμαλλα αρνιά που αχνίζουν στην χρυσή φωτιά των λαξευτών βωμών. …
*Αυτός που ζητάει ένα ποτήρι νερό στις επισκέψεις, είναι ένας αποτυχημένος ομιλητής *Οι πυραμίδες κάνουν την έρημο να καμπουριάζει *Η ψυχανάλυση είναι το τιρμπουσόν της συνείδησης *Το…
Χειμώνας. Εποχή κατάλληλη να τρως λίπη και να βλέπεις χόκεϋ. Τα πρωινά στο χρώμα του κασσίτερου, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα μάτια Χουντίνι, πηδάει πάνω στο κρεβάτι…
Υπάρχει ένα λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…
Στ. 275-2983 Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…
Έλιωνε ο καπνός στον αέρα τον παγωμένο, Κι εμένα, ελευθερία μελαγχολική με κρατά μαραζωμένο, Ποθώ με κρύο, ήσυχο ύμνο να υψωθώ. Για πάντα να εξαφανισθώ, αλλά είναι γραφτό να περπατώ…
Ταύτα διδάξαι θυμός Αθηναίους με κελεύει Ως κακά πλείστα πόλει δισνομίη παρέχει Ευνομίη δ’ εύκοσμα και άρτια πάντ’ αποφαίνει Και θ’ άμα τοις αδίκοισ’ αμφιτίθισι πέδας- Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον,…
Play [1609] act iv/ scene 2 Δεν φοβάσαι πια την κάψα του ήλιου Ούτε τα λυσσαλέα ξεσπάσματα του χειμώνα Το καθήκον σου σ’ αυτή τη γη ολοκληρώθηκε Γύρισες στο…
