Αδιάκριτε, πολυάσχολε, άταχτε γεροήλιε, Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο Μέσα από τα παράθυρα μπαίνεις με τόσο κόπο; Γιατί πρέπει οι σύζυγοι εραστές εσένα να υπακούνε; Σχολαστικέ, αυθάδη κακομοίρη, γιατί δε…
Στο Παρίσι χιονίζει. Στο Παρίσι οι μεγάλες ξυλόσομπες πυρώνουν κατακόκκινες έξω απ’ τα καφέ. Στα τραπεζάκια άνθρωποι κουκουλωμένοι, με σηκωμένους τους γιακάδες, κρατούν ποτήρια γεμάτα γκρογκ αμερικέν, ενώ οι μικροί…
[…] Και προχωρούσε η νυχτιά, κι ο στόλος των Ελλήνων, καθόλου, πουθενά ρότα δεν έβαζε κρυφή στο πέλαγο για νά βγει.3 Όμως, μόλις…
![Read more about the article ΆντονΤσέχωφ: O παραμορφωτικός καθρέφτης (Διηγήσεις του Δωδεκαημέρου)[1] – μετάφρ. από τα ρώσικα, Ελένη Κατσιώλη](https://www.periou.gr/wp-content/uploads/2019/12/rx_anton_chekhov_1897_in_melihovo-copy.jpg)
Μπήκαμε με τη γυναίκα μου στο σαλόνι. Μύριζε βρύα και υγρασία. Εκατομμύρια αρουραίοι και ποντικοί πετάχτηκαν στις άκρες καθώς φωτίσαμε τους τοίχους που είχαν να δουν φως έναν ολόκληρο αιώνα.…
Γεμίζουν τα πνευμόνια σου κι απλώνονται, φτερoύγες αίμα ρόδινο, κι αδειάζουν τα οστά σου, κούφια γίνονται. Εισπνέεις και σαν αλεξίπτωτο ανυψώνεσαι Η καρδιά σου ανάλαφρη κι αυτή, γιγάντια, με ατόφια…
Για τον Παστερνάκ, όλα όσα ήξερα επί χρόνια, ήταν το μυθιστόρημά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο», το βραβείο Νόμπελ το 1953, η άρνησή του να το δεχθεί (μετά από αυστηρές υποδείξεις των…
Οδός Σκαρλάττι [Via Scarlatti] Με κανέναν δεν είναι τούτη η συνομιλία εκτός από σένα. Σύντομος, ανάμεσα σε δυο όχθες κραυγής πηγαίνει, όλος σπίτια,…
Το μοναχικό τούτο στειλιάρι άδοξα παρατημένο στη γωνιά, αυτό που τώρα εγώ βαστώ, κάποτε το γνώριζα σε Κατάσταση Ανθηρή στου Δάσους τα βάθη, όλο Χυμούς, όλο Φυλλωσιές, όλο Κλαριά. Τώρα…
Σε όλα θέλω να φθάσω Μέχρι το βάθος. Στη δουλειά, στη ζωή, Στης καρδιάς το πάθος. Ως την ουσία των ημερών την γκρίζα, Ως το γιατί, Ως την αρχή…
Και βαρετά και θλιβερά, και πουθενά κανείς να απλώσω στην ατυχία το χέρι. Επιθυμίες! Τι νόημα έχει αιώνια μάταια να τις αναζητάς και να περνούν τα χρόνια τα καλύτερα; Μα…
Κοιτάξτε τον χορό Ολύμπιοι θεοί, εσείς που πέμπετε την δοξασμένη χάρη σας, που τριγυρνάτε στον ομφαλό της πόλης, τον πολυσύχναστο κι όλο ευωδιαστά θυμιάματα, στην ιερή Αθήνα, στην πολυδαίδαλη και…
Ω φίδι, επιχείρημα για ποίηση είσαι ˚ σάλεμα σε ξερά φύλλα ανάμεσα όταν άνεμος δεν υπάρχει, λεπτή γραμμή που κινείται υπόγεια αυτό που δεν είναι χρόνος, χρόνο δημιουργεί, φωνή απ’…
