Λίζα Διονυσιάδου: Νικολάι Γκουμιλιόφ  

Υπάρχει ένα  λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ  Ο  ΡΟΔΙΟΣ 1*  Ἀργοναυτικά, στ. 275-298 και 956-972 2*

Στ. 275-2983   Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος   σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος   που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…

0 Comments

 Όσιπ Μάντελσταμ: Στον παγωμένο αέρα, Μετάφραση: Λίζα Διονυσιάδου  

Έλιωνε ο καπνός στον αέρα τον παγωμένο, Κι εμένα, ελευθερία μελαγχολική με κρατά μαραζωμένο, Ποθώ με κρύο, ήσυχο ύμνο να υψωθώ. Για πάντα να εξαφανισθώ, αλλά είναι γραφτό να περπατώ…

0 Comments

Σόλων ο Αθηναίος, Ελεγεία (3D) – Ευνομία: μτφρ. Παυλίνα Παμπούδη

Ταύτα διδάξαι θυμός Αθηναίους με κελεύει Ως κακά πλείστα πόλει δισνομίη παρέχει Ευνομίη δ’ εύκοσμα και άρτια πάντ’ αποφαίνει Και θ’ άμα τοις αδίκοισ’ αμφιτίθισι πέδας- Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον,…

0 Comments

ΠΛΑΤΩΝ Φαῖδρος,1 229a-c και 230b-c – μτφρ: Γεωργία Παπαδάκη

 (Οι πάλαι ποτέ ειδυλλιακές όχθες του Ιλισσού )   229a-c ΣΩ. Ας βγούμε από το δρόμο κι ας πάμε κατά τον Ιλισσό κι έπειτα καθόμαστε με ησυχία όπου μας αρέσει.…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μερικές πτυχές του χαρακτήρα του Τσέχωφ (από τις αναμνήσεις του Τσουκόφσκι).*  

Υπήρχε στην Ρωσία ένας αυστηρός και επικριτικός κριτικός, που μεταχειριζόταν τον Τσέχωφ για πολλά χρόνια, με επίμονο μίσος. Ακόμη και τώρα, μετά από μισό αιώνα, είναι λυπηρό να διαβάζει κάποιος…

0 Comments

Τζον Νταν, Ο ήλιος ανατέλλοντας- Μετάφραση: Ορφέας Απέργης

Αδιάκριτε, πολυάσχολε, άταχτε γεροήλιε, Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο Μέσα από τα παράθυρα μπαίνεις με τόσο κόπο; Γιατί πρέπει οι σύζυγοι εραστές εσένα να υπακούνε; Σχολαστικέ, αυθάδη κακομοίρη, γιατί δε…

0 Comments

Χριστούγεννα στο Παρίσι,Έρνεστ Χέμινγουεϊ, μτφρ Έφη Φρυδά

Στο Παρίσι χιονίζει. Στο Παρίσι οι μεγάλες ξυλόσομπες πυρώνουν κατακόκκινες έξω απ’ τα καφέ. Στα τραπεζάκια άνθρωποι κουκουλωμένοι, με σηκωμένους τους γιακάδες, κρατούν ποτήρια γεμάτα γκρογκ αμερικέν, ενώ οι μικροί…

0 Comments

Αισχύλου Πέρσαι, στ. 385-4321,2 Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη  

        […]        Και προχωρούσε η νυχτιά, κι ο στόλος των Ελλήνων,        καθόλου, πουθενά ρότα δεν έβαζε κρυφή στο πέλαγο για νά βγει.3                             Όμως, μόλις…

0 Comments

ΆντονΤσέχωφ: O παραμορφωτικός καθρέφτης (Διηγήσεις του Δωδεκαημέρου)[1] – μετάφρ. από τα ρώσικα, Ελένη Κατσιώλη  

Μπήκαμε με τη γυναίκα μου στο σαλόνι. Μύριζε βρύα και υγρασία. Εκατομμύρια αρουραίοι και ποντικοί πετάχτηκαν στις άκρες καθώς φωτίσαμε τους τοίχους που είχαν να δουν φως έναν ολόκληρο αιώνα.…

0 Comments