ΘΕΛΩ ΘΕΛΩ Στόμα ανοιχτό, το θείο μωρό Τεράστιο, φαλακρό, αν και μωρού κεφάλι, Ουρλιάζει, ψάχνει της μάνας τη θηλή. Σκίζονται, σπάνε τα ηφαίστεια,ξερά. Άμμος γδέρνει το χωρίς γάλα χείλος. Κλαίει…
ΣΥΓΧΡΩΤΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΑΓΓΕΛΟΥΣ Είχα κουραστεί να είμαι γυναίκα, μ' είχαν κουράσει τα κουταλάκια και τα βαζάκια, μ' είχαν κουράσει το στόμα και τα στήθη μου, μ' είχαν κουράσει τα καλλυντικά…
ΣΕ ΙΣΑ ΜΕΡΗ Είμαι σαγηνευμένος από τούτο το παντρύφερο κομμάτι της εξοχής, από την όλο μοναξιά κουπαστή του, στο χείλος της οποίας φτάνουν οι μπόρες και αποδεσμεύονται με ευπείθεια, και…
Ο Χάμιλκαρ Σας, ο παππούς μου, ένας νεαρός, ας πούμε, εβδομήντα ενός ετών, είχε μόλις μάθει μόνος του ανάγνωση, όταν ξεκίνησε το πράγμα. Το πράγμα: ως τέτοιο πρέπει να θεωρηθεί…
Άνθρωποι που στον ύπνο τους τη νύχτα ονειρεύονται γνωρίζουν ένα ξεχωριστό είδος ευτυχίας που δεν περικλείεται στον κόσμο της ημέρας, μια γαλήνια έκταση και άνεση στην καρδιά που είναι σαν…
ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ Δέντρα στα δέντρα δεν μπορώ πια να δω. Δεν έχουν τα κλαδιά τα φύλλα που τα κρατούν στον άνεμο Γλυκείς είν’ οι καρποί, όμως χωρίς αγάπη. Ούτε καν που…
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΕΝΟΣ ΙΚΑΡΟΥ Όσοι είναι εραστές πορνών και κάνουν τρέλες είν’ ευτυχείς, είν’ φρέσκοι-φρέσκοι και χορτάτοι· εμέ όμως μού ’χουνε τα χέρια ρέψει – κάτι θα φταίει τ’…
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ζωή παίρνει ένα παράξενο χρώμα μια μικρή καρδιά αρχίζει να χτυπά ο κόσμος είναι παγωμένος το αγόρι φωνάζει τ’ όνομα των χαμένων του προγόνων σηκώνει το χέρι που…
Ο άνθρωπος ψάρι και πουλί θέλει να γίνει. Το φίδι θα 'θελε να 'χει φτερά. Ο σκύλος λιοντάρι είναι μπερδεμένο. Ο μηχανικός θέλει να γίνει ποιητής. Η μύγα μελετά να…
Η νεαρή γιαγιά Στον χώρο πλάι στην είσοδο του διαμερίσματός μας κρέμεται ένα κάδρο, που δείχνει τη γιαγιά της γυναίκας μου ως νεαρό ακόμα κορίτσι. Μας το είχε φέρει πριν…
Δώρο γιορτινό από το περιοδικό μας, ένα διήγημα του Ντύλαν Τόμας! Απολαυστικό και χορταστικό απ’ όλες τις απόψεις. Η μοναδική πένα του θα παρασύρει σε διάθεση γιορτινή ακόμα και κάποιους…
Είμαι μυθιστοριογράφος και υποθέτω ότι έχω επινοήσει αυτή την ιστορία. Γράφω «υποθέτω» γιατί παρά το γεγονός ότι την έχω επινοήσει, εξακολουθώ να φαντάζομαι ότι πρέπει να συνέβη κάπου, κάποτε, παραμονές…
