ΦΟΡΑ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ Στον Krishna Murari φορά το βάρος των αιώνων -- -- αιώνων των γυναικών. από τα απομεινάρια του χρόνου διεκδικεί ένα άδυτο για να…
Τ’ ΑΣΦΟΔΙΛΙΑ Καθώς το σύννεφο μονάχος περπατούσα, Που επάνω από κοιλάδες και λόφους πετά, Κι είδα τότε ─ θαυμάζοντας όλο κοιτούσα ─ Χιλιάδες ασφοδίλια, όμορφα, χρυσά. Δίπλα στη λίμνη,…
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ Πάνω στον μαύρο λόφο υπάρχει η αυγή κι οι γάτες λαγοκοιμούνται πάνω στις στέγες. Ένα αγόρι έπεσε απόψε απ’ τη στέγη κι έσπασε τη μέση του. Ένας αέρας…
[…] Ω συ, γιε της Λητώς, εσύ που στης εφτάχορδης κιθάρας τον ήχο τραγουδάς, καθώς εκείνη αντιλαλεί μέσ’ απ’ το άψυχο το καύκαλο2 του ζώου των…
101D O ΄Ερωτας και πάλι ο γλυκός, καταπώς θέλει η Κύπριδα, αποσταλάζει μέσα μου και μου ζεσταίνει την καρδιά. 36D Δεν είναι η Αφροδίτη, είναι ο τρελαμένος ΄Ερωτας…
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ Πατέρα μου! Πατέρα! Πού πηγαίνεις τώρα; Ω μη βαδίζεις γρήγορα, σ’ εκλιπαρώ. Μίλα, πατέρα, στο μικρό σου το αγόρι, Μίλα μου, αλλιώς θα κινδυνεύσω…
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΙΑΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ Η κατασκευή μιας καρέκλας είναι το πιο φυσικό και εύκολο πράγμα Μπορείς να περιμένεις το φθινόπωρο να πέσουν όλα τα φύλλα ή μπορείς να…
Ύπνος μες στο δάσος Ένιωσα πως η γη με θυμήθηκε, Με δέχτηκε ξανά τόσο τρυφερά, Τακτοποιώντας τα σκοτεινά της ρούχα, τις τσέπες της που ‘ναι γεμάτες βρύα και…
Του φθινοπώρου οι συχνοί, οι ασταμάτητοι λυγμοί καθώς ξεσπούνε με μιαν ανία αβάσταχτη την τρυφερή μου την καρδιά έρχονται και χτυπούνε. Κι όταν ο χρόνος ο πικρός μέσα στη θλίψη…
ΥΠΝΗΛΙΑ Άσε με να κοιμηθώ απόψε μέσα στην κιθάρα μες στην έκπληκτη κιθάρα της νυχτιάς άσε με να ησυχάσω στο ξύλο το σπασμένο άσε τα χέρια μου να…
ΧΟ. Ποιος χρόνος άραγε θα είν’ ο ολοΰστερνος, πότε θα κλείσει πια ο κύκλος των πολύπαθων των χρόνων που πάντα με φορτώνει με την ατέλειωτη τη συμφορά …
Παλατινή Ανθολογία VII, 170 Tον τρίχρονο μικρούλη Αρχιάνακτα που ’παιζε γύρω απ’ το πηγάδι τ’ άλαλο της μορφής του είδωλο μέσα του τον ετράβηξε. Κι απ’ το νερό μούσκεμα…
