Τζακ Κέρουακ. Για τον Ρεμπώ. μτφ. Έφη Φρυδά
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!…
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!…
ΠΑΓΩΝΙΑ Αχ, κανείς δεν ξέρει αυτό που θα’ θελα να μάθω εκτός από τ’ αστέρι της παγωνιάς, που μένει τη νύχτα ακίνητο για λίγο και το πρωί καίγεται και…
Η απόφαση του Οδυσσέα Ο μέγας άνδρας γύρισε την πλάτη στο νησί. Τώρα πια δεν θα πεθάνει στον παράδεισο ούτε θ’ ακούσει ξανά τα λαούτα του παραδείσου πλάι στις ελιές,…
ΟΔΟΣ ΠΑΝΔΡΟΣΟΥ Πολυαγαπημένες εικόνες της Αθήνας. Στη γειτονιά της Πλάκας, δίπλα στο Μοναστηράκι μια λαϊκή οδός με πολλά μαγαζιά. Αν κάποιος που με αγαπάει πάει κάποτε…
Έρωτας Έρχομαι κάθε μέρα στην αρχή αυτού του δρόμου σκέφτομαι πως θα περάσεις από εδώ περιμένω, περιμένω, και περιμένω... μόλις φανείς από μακριά η καρδιά μου δεν χωρά στο κλουβί…
Λυγμοί που ηχούν Μέσα απ’ τα φθινοπωρινά Βιολιά Γίνονται πόνος Που ολοένα μου πληγώνει Την καρδιά Κατάχλωμος Κάθε που το ρολόι Χτυπάει την ώρα Μέρες παλιές Αναπολώ Και κλαίω…
Αυτά τους είπε κι από το άρμα κάτω γκρέμισε τον Πείσανδρο χτυπώντας τον στο στήθος με το δόρυ· κι αυτός στο χώμα έπεσε ανάσκελα. Τότε ο Ιππόλοχος από το άρμα…
Σονέτο 116 Όταν δύο σκέψεις σμίγουνε σε μια καρδιά, Ποτέ μου εμπόδια ανάμεσά τους ας μη στήσω. Έρωτας παύει να είναι έρωτας πια Όταν άπιστος εραστής τον παίρνει πίσω.…
Χορός: Ξένε,3 στης χώρας τούτης με τα όμορφα άλογα4 τα μέρη ήρθες, τα μέρη τα καλύτερα της γης μας, στον Κολωνό, που ’χει το χώμα το λευκό και όπου, πάν’…
Για τον Αγκοστίνο [Per Agostino] Θα καλέσει άραγε για χάρη μας, σιωπηλοί καθώς είμαστε μ’ άγγιγμα παγωμένο στις κάνες των ντουφεκιών, το φεγγάρι…
Όταν μέσα στο πλουμιστό κιβώτιο ‒ με τον αέρα μανιασμένο να φυσάει και με τη θάλασσα ανταριασμένη ‒ ο φόβος την αφάνιζε έχοντας μάγουλα υγρά…
ΤΕΛΟΣ δεν υπάρχουν ρολόγια στους τοίχους ούτε χρόνος ούτε ίσκιοι που προχωρούν ολημερίς απ’ τη μια ως την άλλην άκρη του πατώματος δεν υπάρχει ούτε φως ούτε σκοτάδι…