Όσιπ Μαντελστάμ Το επίγραμμα στον Στάλιν, απόδοση: Λίζα Διονυσιάδου
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ Ζούμε, δίχως της χώρας τη μυρουδιά, Τα λόγια μας στα δέκα βήματα σβηστά, Και όπου φτάνουν τα λόγια μισά, Εκεί θυμούνται του Κρεμλίνου τον άξεστο απ’ τα…
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ Ζούμε, δίχως της χώρας τη μυρουδιά, Τα λόγια μας στα δέκα βήματα σβηστά, Και όπου φτάνουν τα λόγια μισά, Εκεί θυμούνται του Κρεμλίνου τον άξεστο απ’ τα…
Χάρτης της Σικελίας [Karte von Sizilien] Θα σας σχεδιάσω το περίγραμμα. Ένα φτερό όπως απ’ τον ώμο μιας θεάς της Νίκης. Σχεδιασμένο κάθετα, ένας σβώλος ξεροβούνι πετρωμένο…
ΥΠΝΟΣ ΕΛΑΦΡΥΣ Το πνεύμα μου ύπνος ελαφρύς είχε σφαλίσει, Κανένα φόβο ανθρώπινο δεν είχα πια: Έμοιαζε πλάσμα που ─ θαρρείς ─ δε θα γνωρίσει Του γήινου χρόνου τ’ άγγιγμα…
Εις χουν επέστρεφε Πνεύμα, του σώματος τις μεταβάσεις προετοίμασε που 'ναι να 'ρθουν, τις κινήσεις της ύλης που σε βάστηξε. Ανυψώσου στου θυμιάματος τον καπνό. Πέσε πάνω στη γη μαζί…
Πρωτομαγιά Υπάρχουν μουσική, στίχοι, χοροί, ψέμα και γαλιφιά… Ας με αποπαίρνουν για τις στροφές – Μέσα τους έχουν ανθρωπιά. Είδα μια γιορτή, γιορτή του Μάη – κι έμεινα έκθαμβος.…
Τι ντροπή μοναχός σινεμά να πηγαίνεις δίχως φίλο, φιλενάδα, σύζυγο, οι παραστάσεις σύντομες με ατέλειωτη αναμονή. Τι ντροπή- σε κλειστό πόλεμο νεύρων με σχόλια ειρωνικά στο φουαγιέ να…
Αχ, μνήμη, μνήμη μου, γιατί; Μ' ασθενικόν αγέρα στου φθινοπώρου την πνοή μια κίσσα επετούσε και το δασάκι το χλωμό μια ηλιαχτίδα πέρα, σαν το αγέρι έπεφτε, μονότονα εφωτούσε.. Μαζί…
Σαν μαύρο άγγελο στο χιόνι το λευκό Σήμερα σε είδα, Και κρυφό δεν μπορώ να κρατώ, Πως είσαι θεϊκή σφραγίδα. Τέτοιο παράξενο αποτύπωμα- Σαν δώρο απ’ τον ουρανό- Που,…
ΤΡΙΓΥΡΩ ΣΕ ΧΙΛΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ Τριγύρω σε χίλιες εικόνες σε θωρώ, Μαρία, πανέμορφα ζωγραφισμένη, Μα σε καμιά το κάλλος σου δεν είν’ αυτό Που σιωπηλά η ψυχή μου παρασταίνει. …
Πόρτες κλειστές. Άδειες πλατείες. Εξώστες. * Στην έρημη πλατεία οδηγεί ένας λαβύρινθος από σοκάκια. Στη μια μεριά, ο παλιός σκυθρωπός τοίχος μιας…
Πρόλογος Για σας όλες που σας έχουνε αγαπήσει και που σας αγαπούν ακόμα, εικόνα φυλαγμένη στο άδυτο μέσα της ψυχής, καθώς κούπα κρασί καταμεσής ενός…
Κορίτσια με την ποθοπλάνταχτη, γλυκιά λαλιά Δεν με κρατάνε πια τα μέλη μου Μακάρι να ’μουνα γλαρόνι που πετά Στο ανθισμένο κύμα με τις αλκυόνες Με άφοβη καρδιά, ρόδινο- θαλασσί…