*Αυτός που ζητάει ένα ποτήρι νερό στις επισκέψεις, είναι ένας αποτυχημένος ομιλητής *Οι πυραμίδες κάνουν την έρημο να καμπουριάζει *Η ψυχανάλυση είναι το τιρμπουσόν της συνείδησης *Το…
Χειμώνας. Εποχή κατάλληλη να τρως λίπη και να βλέπεις χόκεϋ. Τα πρωινά στο χρώμα του κασσίτερου, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα μάτια Χουντίνι, πηδάει πάνω στο κρεβάτι…
Υπάρχει ένα λυρικό ποίημα του Νικολάι Γκουμιλιόφ, με τίτλο «Εκείνη», γραμμένο την περίοδο που ο ποιητής περνούσε από τον Συμβολισμό στον Ακμεϊσμό. Ηρωίδα του ποιήματος είναι η γυναίκα του, η…
Στ. 275-2983 Στο μεταξύ ο ΄Ερωτας μέσ’ απ’ το φωτεινό αέρα κατέφθασε αόρατος σκορπώντας γύρω ταραχή, όπως ο οίστρος που ανάμεσα στις νεαρές τού κοπαδιού δαμάλες πέφτει,…
Έλιωνε ο καπνός στον αέρα τον παγωμένο, Κι εμένα, ελευθερία μελαγχολική με κρατά μαραζωμένο, Ποθώ με κρύο, ήσυχο ύμνο να υψωθώ. Για πάντα να εξαφανισθώ, αλλά είναι γραφτό να περπατώ…
Ταύτα διδάξαι θυμός Αθηναίους με κελεύει Ως κακά πλείστα πόλει δισνομίη παρέχει Ευνομίη δ’ εύκοσμα και άρτια πάντ’ αποφαίνει Και θ’ άμα τοις αδίκοισ’ αμφιτίθισι πέδας- Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον,…
Play [1609] act iv/ scene 2 Δεν φοβάσαι πια την κάψα του ήλιου Ούτε τα λυσσαλέα ξεσπάσματα του χειμώνα Το καθήκον σου σ’ αυτή τη γη ολοκληρώθηκε Γύρισες στο…
(Οι πάλαι ποτέ ειδυλλιακές όχθες του Ιλισσού ) 229a-c ΣΩ. Ας βγούμε από το δρόμο κι ας πάμε κατά τον Ιλισσό κι έπειτα καθόμαστε με ησυχία όπου μας αρέσει.…
Αδιάκριτε, πολυάσχολε, άταχτε γεροήλιε, Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο Μέσα από τα παράθυρα μπαίνεις με τόσο κόπο; Γιατί πρέπει οι σύζυγοι εραστές εσένα να υπακούνε; Σχολαστικέ, αυθάδη κακομοίρη, γιατί δε…
[…] Και προχωρούσε η νυχτιά, κι ο στόλος των Ελλήνων, καθόλου, πουθενά ρότα δεν έβαζε κρυφή στο πέλαγο για νά βγει.3 Όμως, μόλις…
Γεμίζουν τα πνευμόνια σου κι απλώνονται, φτερoύγες αίμα ρόδινο, κι αδειάζουν τα οστά σου, κούφια γίνονται. Εισπνέεις και σαν αλεξίπτωτο ανυψώνεσαι Η καρδιά σου ανάλαφρη κι αυτή, γιγάντια, με ατόφια…
