Ανθούλα Δανιήλ: Robert Desnos, Térézin
Térézin Σ’ έχω ονειρευτεί τόσο υπερβολικά πολύ έχω τόσο μα τόσο περπατήσει, τόσο μιλήσει, τόσο μα τόσο αγαπήσει τη…
Térézin Σ’ έχω ονειρευτεί τόσο υπερβολικά πολύ έχω τόσο μα τόσο περπατήσει, τόσο μιλήσει, τόσο μα τόσο αγαπήσει τη…
Έκαψε η μηχανή [Arse il motore] Έκαψε η μηχανή στο δρόμο απάνω το άγριο το αίμα της και κατατρόμαξε τα παιδάκια. Τώρα τρέμει χαμηλόφωνα μες στην…
Πρωί στο καμένο σπίτι Στο καμένο σπίτι τρώω πρωινό, καταλαβαίνετε˚ δεν υπάρχει σπίτι, δεν υπάρχει πρωινό , κι όμως εγώ βρίσκομαι ‘δω. Το λιωμένο κουτάλι ξύνει τη λιωμένη…
Όταν κάποιος περήφανος γιος του ανθρώπου επιστρέφει στη γη Που η δόξα δεν τον γνωρίζει, μα τον στηρίζει η καταγωγή Η τέχνη του γλύπτη εξαντλεί την μεγαλοπρέπεια της λύπης Και…
θυμέ͵ θύμ΄͵ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε͵ †ἀναδευ δυσμενῶν δ΄ ἀλέξεο προσβαλὼν ἐναντίον στέρνον † ἐνδοκοισιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθεὶς ἀσφαλέως· καὶ μήτε νικέων ἀμφάδην ἀγάλλεο͵ μηδὲ νικηθεὶς ἐν οἴκωι καταπεσὼν ὀδύρεο͵ ἀλλὰ…
Γυναίκα νέα σε γέρο άντρα δεν ταιριάζει. Γιατί ’ναι σαν τη βάρκα που μήτε στο πηδάλιο υπακούει μήτε οι άγκυρες τη συγκρατούν· …
Είμαι γεννημένη στις 21, την άνοιξη [Sono nata il ventuno a primavera] Γεννήθηκα στις 21, την άνοιξη όμως δε γνώριζα πώς το να γεννηθώ τρελή, το να σχίζω…
Φίλος των στίχων πάντοτε, μα και οδηγημένος Απ’ τον θεό της ποίησης,…
πῶλε Θρηικίη, τί δή με λοξὸν ὄμμασι βλέπουσα νηλέως φεύγεις, δοκεῖς δέ μ᾽ οὐδὲν εἰδέναι σοφόν; ἴσθι τοι, καλῶς μὲν ἄν τοι τὸν χαλινὸν ἐμβάλοιμι, ἡνίας δ᾽ ἔχων στρέφοιμί σ᾽…
ANGLAIS MORT À FLORENCE Κάθε άνοιξη όλο και κάτι λιγότερο γυρνούσε πίσω σ ́ αυτόν. Η μουσική άρχισε να μην επαρκεί. Ο Μπραμς, μολονότι Γνωστός του, ένας σκοτεινός άγνωστος…
To κοτσύφι H μητέρα μου, που δεν άντεχε να βλέπει το φαγητό να σαπίζει άπλωσε το χαλασμένο λάχανο πάνω σ’ ένα χαρτί και το άφησε στο μπαλκόνι μας. Τα σκουλήκια…
ΠΡΟΟΠΤΙΚΑ Donatello: Προοπτικά τα κάρα τρέχουν μόνο με μια ρόδα Τα άλογα κρύβονται πίσω απ’ την ουρά τους, τα δέντρα κάτω απ’ το χορτάρι, Ενώ οι άνθρωποι δεν έχουν…