Στο παλιό κέντρο της σύγχρονης μεγαλούπολης περπατάει αργά, αργά… Όπως άλλοτε. Μέσα από τις παλιές γειτονιές με τα ισόγεια σπίτια και τα δίπατα, με κεραμοσκεπές και ταράτσες, χαγιάτια, αυλές, καμινάδες…
Ο Θόδωρας δούλευε στο σουβλατζίδικο του Βαρτάν στο Μοναστηράκι. Μέρα-νύχτα ιδρωκοπούσε πάνω από τη φωτιά, την τσίκνα και τις μυρωδιές, αλλά ποτέ δεν παραπονιόταν, αντιθέτως του άρεσε. Γιατί έτσι βρισκόταν…
Ελένη «Γεννήθηκα στις αρχές της δεκαετίας του 1880. Δεν γνώρισα μάνα. Πέθανε πάνω στη γέννα, μόλις 15 χρονώ. Ο πατέρας μου χάθηκε λίγο μετά. Πνίγηκε στη θάλασσα της…
Άνθη νεραντζιάς Από το πρωί ανασαίνω χρώμα βαθύ πορτοκαλί και λουλούδια νεραντζιάς . Έτσι περνάω τα γεφύρια της μνήμης , τοξωτά σαν της ψυχής μου τις χορδές που κάθε…
Η νυχτιά σκίστηκε σα χαρτί που κόπηκε βίαια και άτσαλα πετάχτηκε στον κάδο των άχρηστων. Η κραυγή του νεαρού άντρα έσκισε το σκοτάδι, μπήκε στα γειτονικά διαμερίσματα, βομβάρδισε τα ζώντα…
Στον Θανάση Λερούνη Απρίλης και χιόνι. Απρίλης και χιόνι στα βουνά του Αφγανιστάν. Πορεία ανηφορική, σχεδόν κάθετη, ύψη απροσμέτρητα. Δεν έχεις δεχτεί να κάτσεις στο άλογο που σου πρόσφεραν…
Η Γυάλα Ο πατέρας μου ήταν πολύ περήφανος για τα λέπια μου. Κοιτάτε πως ιριδίζουν στο φως, έλεγε στους φίλους του, και με καμάρωνε καθώς κολυμπούσα στη μεγάλη μου…
Κάτω από ένα κουνουπίδι Περπατώντας στους δρόμους των αστικών κέντρων συμβαίνει συχνά να είμαι απορροφημένος στις σκέψεις μου, ενώ φαίνεται σα να χαζεύω. Από μαθητής …
Της είπαν να τον πλένει καθημερινά στη λήξη της βάρδιας. Είναι καλοκαίρι και γεμίζει σκόνη. Διαλέγει το πιο απαλό σφουγγάρι. Πλένει πρώτα τα πυκνά μαλλιά του, ύστερα τον αυχένα, μετά…
«Ο ρινόκερος κι η ρέγγα ράβουν ροζ ριγάτη τέντα…» ‒ μουρμούριζε ρυθμικά επιστρέφοντας γιαλό γιαλό από το τριθέσιο δημοτικό Καστελλορίζου. Εκτός από τα «Γεια σας κυρία!» τη συνοδεύουν νιαουρίζοντας η…
Old Shoes[1] Συχνά μια συνάντηση από τα παλιά σε καλεί να επιστρέψεις στο παρελθόν, στον παράδεισο και την κόλαση της εφηβείας. Κι είναι σαν να μπαίνεις και σουλατσάρεις αμέριμνος σε…
Ο φονιάς Το άκουσα που το’ λεγε στη μάνα μου ο πατέρας μου ένα μεσημέρι, την ώρα που τρώγαμε. -Αύριο φτάνει με το βαπόρι ο φονιάς. Ο φονιάς! Δεν είχε…
