Γεωργία Βενετσανάκη: Ένα πλάσμα περίεργο

Υπάρχει ένα πλάσμα περίεργο, που ισορροπεί το γλιστερό του σώμα πάνω στις ράχες των μολυβιών. Έχει σχήμα μικρής σπείρας όταν είναι διπλωμένο. Όταν ξεδιπλώνεται φτάνει συνήθως το μισό μέτρο. Τα…

0 Comments

Απόστολος Καλουδάς: Πολύ κοντά

Πολύ κοντά   Όλα είναι γρήγορα στις μέρες μας. Κάνεις ένα σωρό πράγματα χωρίς να βγάλεις τις πυτζάμες. Πληρώνεις λογαριασμούς, στέλνεις μέιλ. Βολτάρεις στο διαδίκτυο, κάνοντας  σλάλομ ανάμεσα στην αλήθεια…

0 Comments

Γιώργος Βοϊκλής: Απόκληροι

Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα όταν έλαβα μια κλήτευση να παρουσιαστώ στο δικαστήριο, στην Αθήνα, κατηγορούμενος για τον τραυματισμό με πέτρα ενός αστυφύλακα σε διαδήλωση των οικοδόμων τον Οκτώβριο του…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: Κέντρων

                                                            (Κρυπτομνησία VII)   Τι σου είναι, εντέλει, τα βαφτιστικά! Γεννούν, στο άκουσμά τους, προσδοκίες, ανάλογα, βέβαια, με όσα έχουμε ήδη στο μυαλό μας. Έτσι, πολύ συχνά οδεύουμε με οδηγό…

0 Comments

Άζη Γουζίου: Βαθύ μπλε σαν αποχαιρετισμός

ΠΡΟΣΩΠΑ Πάμπλο Πικάσο, ζωγράφος Υβ Κλάιν, ζωγράφος Υπηρέτρια Φερνάντεθ, Έμπορος τελάρων ζωγραφικής       ( Σκηνικό. Ατελιέ του Πικάσο, Παρίσι. Ένας χώρος γεμάτος καλλιτεχνική ένταση και ενέργεια. Τα τελάρα…

0 Comments

Αλεξάνδρα Κ. Ζερβού:  Δυο κύκνοι και μια τσαγιέρα από πορσελάνη ή «ήξερες να μετράς τόσο καλά».

-Δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε όλα, μαμά,  είπε η Αλίνα στην κυρία Κασσάνδρα. –«Αυτή η τσαγιέρα δεν μας χρειάζεται, θα την βάλω στην κούτα που γράφει “Για να χαριστούν”. Αλλά…

1 Comment