Η Ερμιόνη δεν το αγαπούσε και πολύ το πατρικό της. Ούτε κι αυτό φαινόταν φιλικό μαζί της. Μόνο η γωνιά με το εντοιχισμένο γραφειάκι που το σεβάστηκε η ανακαίνιση, της…
Εγώ, η νύφη που … Είχε διανύσει αρκετά χιλιόμετρα το υπεραστικό λεωφορείο, Γιάννενα – Κόνιτσα, μα εκείνη ήταν σίγουρη πως πήγαινε στην Ηγουμενίτσα. Εκεί θα περίμενε ο σύντροφός της,…
«Είναι μεγάλο έξοδο μια ραπτομηχανή κι αν δεν μάθεις γρήγορα, να ξέρεις θα την πουλήσω κι εσύ θα πας παραδουλεύτρα όπου βρεθεί» έτσι είχε προειδοποιήσει η Ανεζίνα, την ανιψιά…
Ταξιδεύαμε για τη μικρή πόλη με το μεγάλο ιστορικό «φορτίο» νιώθοντας κάπως, ελάχιστα, αλλά κάπως μίζερα κι αμήχανα, διότι το πιεστικό προηγούμενο διάστημα δεν είχαμε κατορθώσει να ξανακοιτάξουμε τα βιβλία…
ΤΟ ΑΝ ΜΙΑΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΈΒΑΛΕ ΤΟ ΠΑΛΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. Ο παγωμένος αέρας ήταν αναζωογονητικός κι εκείνη είχε τόσο ανάγκη έναν περίπατο. Θα πήγαινε στο κέντρο της…
Γαλάζιος πλανήτης ώρα μηδέν. Ο γαλαξιακός χρόνος αέναα κινείται, την ρυθμική κοσμική ενέργεια ακολουθεί σε φωτεινό σπιράλ κι επιστρέφει στο αρχικό άπειρο. Στη γιγάντια οθόνη της ουράνιας αίθουσας συνεδριάσεων,…
Χριστουγεννιάτικο συναπάντημα Παραμονή Χριστουγέννων. Τέτοια μέρα, στη χαραυγή της νιότης μου, έβγαινα από το σπίτι μου, με το «τριγωνάκι» στα χέρια,…
Στην ιατρό Πηνελόπη Πετρακοπούλου Τι ήταν αυτό το αγγέλων ρήμα που θα το ψάλλαμε μαζί στους αιώνες, υπόσχεση, παράκληση, εντολή, προφητεία; Καθώς είχε το βρέφος στο μαστό της θυμήθηκε…
στην αγαπημένη μου δασκάλα, Λίνα Θωμά και τον σύζυγό της, που φέρνουν κοντά την Ελλάδα και τη Βαλτική. Ποτέ δεν μου άρεσαν τα Χριστούγεννα. Δεν μου άρεσαν οι μεγάλες…
ΚΑΤΑΣΤΙΧΑ Από τα νιάτα του, ο Χρίστος Ιωάννου κρατούσε δυο χωριστά έγγραφα στον υπολογιστή του, ένα είδος αρχείο: στο ένα κατέγραφε το έργο του κι είχε τ’ όνομα «εργογραφία»,…
Αύριο, λέξεις στην παλιά βαλίτσα Φθινόπωρο ήταν, αρκετές δεκαετίες πίσω. Έβρεχε. Το νοτισμένο χώμα είχε πάρει να μυρίζει πεύκο και κάπου μακριά προς το δάσος ένα μόνο κομμάτι ουρανού…
Τον ξύπνησε το κουδούνι. Αγουροξυπνημένος όπως ήταν, σύρθηκε με τις παντόφλες μέχρι την εξώπορτα και κοίταξε απ' το μάτι. Άφαντος όμως ο Φαντομάς. Έκατσε στην ξύλινη καρέκλα του γραφείου…
