Δημήτρης Μπαλτάς: Υπό καθεστώς ομηρίας

ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ Είναι κάποιες νύχτες που οι ώρες σέρνονται βαριές σαν πατήματα αρκούδας χωρίς προσανατολισμό, χωρίς προορισμό. Οι ώρες πάλλονται. Τις μισώ. Πιάνω τον σφυγμό τους. Τικ τακ τικ…

0 Comments

Σοφία Τριανταφυλλίδου: ένα αφήγημα

O κόσμος της Χριστίνας* Σερνόταν στα τέσσερα. Ήταν μεγαλόσωμη και έπιανε μεγάλη έκταση . Με τα μακριά της νύχια γρατζουνούσε τα λεπτά φυλλαράκια μου και τα ακρωτηρίαζε, αφαιρώντας μικρά κομμάτια…

0 Comments

Άζη Γουζίου: Μια διαφορετική συζήτηση  (μονόπρακτο)

       (Βρισκόμαστε στην κουζίνα μιας μικρής μονοκατοικίας σε επαρχιακή πόλη. Απέναντι ο νεροχύτης, αριστερά το ψυγείο και δεξιά η ηλεκτρική κουζίνα. Από πάνω ένα μικρό παράθυρο χωρίς κουρτίνες…

0 Comments

Νίκος Ι Τζώρτζης: ΠΡΑΓΑ-ΠΑΡΘΕΝΙ: ΛΗΘΗ ΚΑΙ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ

( 5η Σεπτεμβρίου 1968 )   Ποιο ήταν το ιδεολογικό  υπόβαθρο του χάους; […] δεν επρόκειτο  για μια συγκεκριμένη  πολιτική ομάδα.[…] συμφωνούσαν  ένθερμα όλοι  στον  αντιδικτατορικό χαρακτήρα του  στρατοπέδου [Παρθένι…

0 Comments
Read more about the article Μαρία Γυφτογιάννη: ARFARA-456.
Double exposure of young businessman and contemporary city on the background

Μαρία Γυφτογιάννη: ARFARA-456.

Κούκλος. Μέσα στο μπλε ραφ κοστούμι του, γινόταν η αιτία για πολλές φαντασιώσεις. Έκατσε στην θέση του οδηγού, φόρεσε τα δερμάτινα γάντια του και ξεκίνησε για το δρομολόγιό του. Περνούσε…

0 Comments