Δύσθυμο καλοκαίρι ο χρόνος νεκρώνει στα διψασμένα χνώτα στις πετρόκτιστες σκεπές χωριών ξεχασμένων σε ζωντανές αναμνήσεις μιας παρακμής που συνεχίζει η υποκρισία της επίπλαστης χαράς στα πλοία που μεταφέρουν το…
Ξεκινήσαμε όπως συμβούλεψε ο μηχανικός απ’ το υπόγειο για τη στατικότητα πάνω απ’ όλα και για αποθηκευτικό χώρο Πάνω του οικοδομήσαμε με ζήλο τον όροφο της ψυχής μας Έμεινε το…
-Κοίτα την, κοίτα την, τι καλή που είναι μωρέ και τι καλά που διευθύνει την ορχήστρα. -Γυναίκα μαέστρο, πρώτη φορά βλέπω και μάλιστα Γερμανίδα. -Γερμαναρού πες καλύτερα. Ποιος ξέρει, μπορεί…
Η Ρόμπα «Με λένε Μπάμπη, με λένε Ρόμπα, με λένε και Ληγμένη Επιταγή. Όχι από ασέβεια για μένα. Εγώ τους έχω δώσει το θάρρος. Γιατί μ’ αρέσει να περνάω τη…
Ι Σήμερα το πρωί φυτέψαμε τη μάνα μου, μάρμαρο δε βάλαμε, σκέτο χώμα ρίξαμε από πάνω της και λίγα βότσαλα γύρω γύρω, να την ποτίζει η βροχή, να πεταχτούν από…
Το τέλος του κόσμου [La fi del món] Το τέλος του κόσμου θα ξεκινήσει ένα καλοκαίρι μόλις φτάσουνε…
ΤΕΡΜΑ Τώρα που η αγάπη μας παρασύρθηκε σ’ ένα ήσυχο τέλος, αφήνοντας τον πόνο του κενού που ακολουθεί πάντα, όταν φεύγ’ η ομορφιά. τώρα που εσύ κι εγώ, που…
Τα ελαττώματά μας, μας κάνουν γελοίους και δυστυχείς Ο Μενάλκας1 κατεβαίνει τη σκάλα του σπιτιού του, ανοίγει την πόρτα του για να βγει και την ξανακλείνει. Συνειδητοποιεί ότι φοράει…
Το σπίτι σιωπηλό διαπλέει τη νύχτα. Κυλάει στα νερά της μνήμης σπρωγμένο από τη βαθιά βουή των δέντρων. Κορμοί, κλαδιά κι ένας ψίθυρος μες στα βογγητά τους. Ακούς; σου λέει.…
Στους γονείς μου Κάπου…
Πώς να τρυγήσω την καρδιά σου; Πάντα με τη στολή του μελισσοκόμου; Αδιαπέραστη! Κι αυτή η μάσκα από τούλι οδηγεί με μαεστρία στη σύγχυση. Οι φράσεις με επικίνδυνα ακροβατικά αναζητούν…
Ξημέρωμα στην Αττική Μνήμη Αλέξη Τραϊανού Βρισκόμασταν στην μέση της νύχτας, και οι δρόμοι απλώνονταν άδειοι στα μάτια μας και τους πλαϊνούς καθρέπτες. Κουρασμένοι από την ξερή ζέστη της…
