Αγγελική Στεφανίδου: Η γυναίκα και το κρασί
Η γυναίκα και το κρασί Η γυναίκα χωμένη κάτω από τη λάμπα ώρα προσπαθεί να περάσει την κλωστή πετάει το βελόνι με θυμό αρπάζει απ’ το ντουλάπι τη φιάλη…
0 Comments
30 Ιουλίου 2022
Ρούλα Καλανδράνη: Η σημαδεμένη
Τον είδα να κάθεται έξω απ το καφενείο. Στην αρχή δεν του έδωσα σημασία. Περίμενα την μάνα μου, πίστευα ότι θ αργούσε κι έτσι κάθισα στο διπλανό τραπέζι να πιω…
30 Ιουλίου 2022
Δημήτρης Ραϊτσίδης: Τήνος
Περνάω πάλι απ' το νησί σου Χαμένη αγάπη, Μερα που τελείωσε, πριν φτάσει το σούρουπο. Η αύρα σου δε μπόρεσε να με δροσίσει. Σπαρμένα τα λιοδεντρα σου, στο άγριο τοπίο…
30 Ιουλίου 2022
ΟΜΗΡΟΥ Ιλιάδα Ρ 424-447 (Τα άλογα του Αχιλλέα θρηνούν τον θάνατο του Πατρόκλου) . Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη
Σχ. 1 ΄Ετσι εκείνοι2 μάχονταν· κι ο σάλαγος από τα σιδερένια όπλα στο χάλκινο3 έφθανε ουρανό μέσ’ από τον απέραντο αιθέρα. Και τ’ άλογα του εγγονού τού Αιακού,4 που ήτανε…
30 Ιουλίου 2022
Βίκτωρ Ουγκώ: Οι γιοί μου. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου
Εισαγωγικό σημείωμα Στο κείμενο αυτό μιλάει ο πατέρας Βίκτωρ Ουγκώ. Ένας πατέρας εξαιρετικά άτυχος. Μετά τον πρώτο του γιό Λεοπόλδο που πεθαίνει βρέφος, λιγότερο από ενός έτους, πνίγεται στον…
30 Ιουλίου 2022
Pierre Goldin: Για το χρυσό αριθμό. Μετ. Ανδρέας Φουσκαρίνης
Η τελειότητα, αρμονία του μέσα και του έξω Ήθελα να μετρήσω τον κόσμο, με χέρια ανοιχτά, Όμως μπορεί το όνειρο ν' αποτελεί το μέτρο των πάντων; Το όνειρο,…
30 Ιουλίου 2022
Pierre Goldin: ένα ποίημα. Μτφρ: Ανδρέας Φουσκαρίνης
Απόγευμα Ο ήλιος με παρατάει νωρίτερα τώρα Μα εγώ Θέλω τόσο να ζήσω, χωρίς δικαιολογία ή εντολή Α! Μεσημέρι... Το καλωσόρισμα, κι εμείς όρθιοι υπό την πίεση του βάρους των…
23 Ιουλίου 2022
Victor Hugo: H Παναγία των Παρισίων. Βιβλίο Τέταρτο, Κεφάλαιο Τρίτο σελίδες 193-196 από την Έκδοση Classiques de Poche, Librairie Générale Francaise 1972 Εισαγωγή: Jean Maurel, Σημειώματα του ιδίου του Victor Hugo, του Φεβρουαρίου του 1831, και του Οκτωβρίου του 1832. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου
------------- Αυτό που αγαπούσε πριν απ’ όλα στο μητρικό οικοδόμημα, αυτό που ξυπνούσε την ψυχή του και την έκανε ν’ ανοίγει τις φτωχές φτερούγες της που τις κρατούσε τόσο αξιοθρήνητα…
23 Ιουλίου 2022
Έφη Φρυδά. Έμψυχο δάσος
Τη νύχτα εκείνη της Πεντηκοστής κάτι ξεκίνησε μέσα από τις στάχτες, ζωή σάλεψε μέσα από θάνατο τυραννικό. Πρώτα ένα φίδι, που χωρίς πουκάμισο, φίδι κατάμαυρο, με τις λεπίδες του…
23 Ιουλίου 2022
Κλεονίκη Δρούγκα: δυο ποιήματα
Ημερομηνίες ληγμένες Αρκετά κουρασμένη πληκτρολογούσε ωκεανό σκέψεων πέντε τ΄ απόγευμα μες το καλοκαίρι Την πλησίασε ορφανός από αντιστάσεις κόλλησε το πρόσωπό του στο βλέμμα της σα να ΄φευγε…
23 Ιουλίου 2022
Αλεξάνδρα Ζερβού: Εκ του αποτελέσματος
Λογάριασες πως επαρκούσε ο πηλός για το σταμνί και για το στρογγυλό πετρόχτιστο και για το σώμα σου σε σχήμα γυναικείο, χωρίς γωνίες κι αιχμές, χωρίς οξύτητα. Με δοκιμές και…
23 Ιουλίου 2022
Κατερίνα Καράμπελα: ΤΟ ΓΥΦΤΑΚΙ
"Πώς σε λένε;" Την ρωτάω. "Χρυσοβαλάντω,"μου απαντάει. "Τι όνομα είναι αυτό; Δεν το έχω ξανακούσει," της λέω. Το κορίτσι κοιτούσε κάτω τα γυμνά της πόδια. "Εσένα; "Με…
23 Ιουλίου 2022
- Go to the previous page
- 1
- …
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- …
- 237
- Go to the next page