Γιάννης Κονδυλόπουλος: Απόκρυφη ιστορία
Απόκρυφη ιστορία Ως αυλικός ιστορικός από καιρό συγγράφω και μία “Historia Αrcana”. Το ζην μού το χαρίζουνε των άθλων του τα εγκώμια, μα το ευ ζην ο κάλαμος για του…
Απόκρυφη ιστορία Ως αυλικός ιστορικός από καιρό συγγράφω και μία “Historia Αrcana”. Το ζην μού το χαρίζουνε των άθλων του τα εγκώμια, μα το ευ ζην ο κάλαμος για του…
Το γκρίζο κι άχαρο κτίριο ήταν κιόλας πολύ μακριά, πίσω μας. Εκείνο το κτίριο που στεγάζει σε τέσσερις ορόφους παιδιά. Εφήβους κλείνει μέσα η βαριά σιδερένια εξώπορτα. Μπαίνοντας…
Φλώρινα, Αύγουστος 1987 Κανείς μας δεν ήταν ιδιαίτερα θεοσεβούμενος. Ούτε ο Βαγγέλης ούτε εγώ και νιώσαμε το λιγότερο έκπληξη, όταν γύρω στα τέλη Αυγούστου ο παπα-Γιώργης μας φώναξε στην εκκλησία.…
Παλιό εκκρεμές σε κίνηση άναρχη με πείσμα η αλήθεια αιωρείται. Της ύλης το πρόταγμα σε ύφεση τώρα αργά υποχωρεί κι απωθείται. Τ’ αόρατα ήρεμα εισβάλλουν στο χώρο‧ το «θέλω» χωρίς…
Στην κλειστή οικογενειοκρατία, αυτόκλητοι πρεσβευτές με κληρονομιά και χρίσμα, ξεφυλλίζουν το μέλλον τους με απαντοχές και προφητείες, βεβαιώνουν το αύριο με σχεδιασμούς και επινοήσεις, προλαβαίνουν ασύμμετρες δοκιμές και σκόπιμες συντάξεις…
Κάθε μέρα για να λέγεσαι πρόσωπο πρέπει να τα έχεις όλα, σύμβολο υπεροχής το παιχνίδι της κυριαρχίας. Κυνηγώντας με νοσταλγία τον χαμένο χρόνο γίνεσαι ενεργό ηφαίστειο για μέρες και νύχτες.…
Ημερομηνίες ληγμένες Αρκετά κουρασμένη πληκτρολογούσε ωκεανό σκέψεων πέντε τ΄ απόγευμα μες το καλοκαίρι Την πλησίασε ορφανός από αντιστάσεις κόλλησε το πρόσωπό του στο βλέμμα της σα να ΄φευγε το…
Ανεβαίνοντας στον Ταΰγετο, έξω από το κοιμητήριο ενός χωριού που…
Η Ναταλία κι εγώ Έχει βραδιάσει εδώ και ώρα. Τι κρύα νύχτα κι αυτή! Πάλι καλά που η Ναταλία είναι σπίτι σήμερα, κι έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχώ για…
ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ Είμαι μια αίθουσα αναμονής Δημόσιου Νοσοκομείου με ανοιχτή την τηλεόραση στα πρωινάδικα μπροστά στα μάτια ανθρώπων κουρασμένων που περιμένουν για χημειοθεραπεία. Χειμώνας, κι η πόρτα όλο…