Κώστια Κοντολέων: ΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ

Μεγαλωμένος σε θρησκευόμενη οικογένεια, ο Ευρυβιάδης είχε μάθει από μικρός να κρύβει στους συχνούς εκκλησιασμούς και τις κατηχήσεις την μεταβαλλόμενη και συνεπικουρούμενη από τα χρόνια  έξαρση ορμονών, ως εσωτερική ανταρσία…

0 Comments

Φωτεινή Βασιλοπούλου – Γιώργος Γάββαρης: 10 χάικου για τη Μεγάλη Εβδομάδα

Φοινικόκλαδα μονάχα σφήκες τρυγάν τα λουλούδια τους.                                                                Πάντα λουφάζεις.                                                                                                 Θεέ μου, είσαι εδώ;                                                                                                 Πώς δεν σε βρίσκω; Άμφια παπά τα αμαρτήματά σας ερωτεύτηκαν.                                                                            Τέτοι’ αγνότητα                                                                                                   …

0 Comments

Λώρενς Φερλινγκέτι. Στις πιο σημαντικές σκηνές του Γκόγια βλέπουμε θαρρείς. μτφρ. Έφη Φρυδά

Στις πιο σημαντικές σκηνές του Γκόγια βλέπουμε θαρρείς τους ανθρώπους του κόσμου ακριβώς τη στιγμή που τους αποδόθηκε για πρώτη φορά ο τίτλος της «πάσχουσας ανθρωπότητας». Σφαδάζουν πάνω στο χαρτί με…

0 Comments

Pierre Goldin: ένα ποίημα  – Μετάφραση: Ανδρέας Φουσκαρίνης  

ΞΗΡΑΣΙΑ   Δεν περιμένω τη βροχή Αντίθετα με το απογυμνωμένο βουνό και τα δάχτυλα του ήλιου που ψηλαφίζουν τους σπονδύλους του, αντίθετα με το μοναχικό δέντρο, και τη θάλασσα που…

0 Comments

Ζωή Σαμαρά: ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ

Πού πήγαν οι άνθρωποι;   Θάλασσα               Έκλαιγε η Θάλασσα, μα ήταν γλυκά τα δάκρυά της.             Ποιος θα τολμήσει ποτέ να με αποξηράνει; Τα δάκρυά σας με νόθευσαν.…

0 Comments