Πέμπτη απογευματινή Γύρισαν τσακισμένοι. Το βαπόρι κουνούσε όλο το βράδυ και το χάραμα εκμίσθωσαν μια άμαξα. Μετά από πολλές καθυστερήσεις, επιτέλους έφτασαν στο σπίτι τους. Κανείς δεν απάντησε στο…
1. Άστεγος πόνος Σε λαγούμι ψάχνει Άκρη, να ξαπλώσει! Δίπλα, μαζί πλαγιάζουν Εφιάλτες κι όνειρα! 2. Στάχυα χρυσάφι Σ’ αφράτο άγιο χώμα Φύτρωναν χρόνια! Οβίδες και ρουκέτες Τώρα, στην…
«Ἔρημα τά ἄλση καί θεῶν ναούς πλημμυρίζει ὁ θάνατος»[1], ἀντηχεῑ ἡ κραυγή-κοπετός ἀπ’ τούς βαθεῖς αἰῶνες, κάθε πού ἡ γῆ μέ αἷμα φτιασιδώνεται. Στόν…
ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ Και τότε έσκυψε στη λίμνη, για να δει το πρόσωπό του. Και είδε: τον κύρη του να παίζει με το ομοίωμά του μαριονέτες· τη μάνα άγγελο της συμφοράς,…
(Ο Διογένης)1 έλεγε πως όταν δει στη ζωή του κυβερνήτες πλοίων, γιατρούς και φιλοσόφους, πιστεύει ότι ο άνθρωπος είναι το πιο γνωστικό πλάσμα· μα σαν πάλι δει ονειροκρίτες και μάντηδες…
ΜΑΖΙ Μαζί; Τίποτα μαζί Ποτέ μαζί Κανείς μαζί Αφρίζοντας περνάει στην αντίπερα όχθη το νερό Μουγκρίζει το θυμό του Βαριά ανάσα Μαζί; Ποτέ μαζί σ’ αγαπάω μαζί σε…
THE DEAD CLASS Βουβοί μ΄ αστέρι στο πέτο πορευτήκατε σε δρόμους με θειάφι στρωμένους . Γιατί τα χέρια με φόβο βαλσαμώσατε και την δύναμη χάσατε σε βουβή κραυγή; Σε λευκό…
ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΠΟΖΑΡ Τέλη Ιουλίου και η ζέστη…
στον Νίκο Εγγονόπουλο Το γνώριμο σπίτι Το σκοτάδι έξω ήταν πυκνό και το σπίτι γνώριμο. Σαν πλησιάσαμε, απ’ τη μισάνοιχτη πόρτα φάνηκαν στο φωτισμένο δωμάτιο πρόσωπα…
ΕΠΕΤΕΙΟΣ Ο Παναγιώτης κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη κι ετοιμάζεται. Αγγίζει δυο τρεις ρυτίδες στο μέτωπο, τις ισιώνει, ελέγχει αν τον βλέπει η Κατερίνα και βάζει λίγη από…
ΜΕΘΩΡΙΜΟΤΗΣ ΄Ολα τριγύρω αλλάζουνε Κι όλα τα ίδια μένουν Μανώλης Ρασούλης, «Υδροχόος» Χούς εί και εις χούν απελεύσει. Ιωάννη Δαμασκηνού, Νεκρώσιμος Ακολουθία Σήμερα…
(…) Η Σάρον είχε αρχίσει να βγαίνει με κάποιον ονόματι Μπάρυ, έναν αρκετά συμπαθητικό νεαρό- που έμοιαζε κάπως με ασφαλιστή. Τα είχαν χαλάσει ήδη τρεις φορές, δυο εκείνη και μια…
