Μάρθα Ζιώγα: Δυο ποιήματα
ΤΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ Είναι τόσο θλιβερά στις πόλεις των ανθρώπων όταν φτάνω Το δακρυσμένο μάτι μου με του ταξιδευτή το βλέμμα το αποφασιστικό το κρίνει Στα…
ΤΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ Είναι τόσο θλιβερά στις πόλεις των ανθρώπων όταν φτάνω Το δακρυσμένο μάτι μου με του ταξιδευτή το βλέμμα το αποφασιστικό το κρίνει Στα…
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Ήρθε ένα περιστέρι στο μπαλκόνι μου Τόσο αθώο μου φάνηκε κι ωραίο που άπλωσα -αθώα κι εγώ- το χέρι ψίχουλο προσφέροντάς του εμπιστοσύνης «Όλο καλές προθέσεις είστε…
ΑΕΝΑΟ Έρημη πέτρα πέφτει στο κενό μου με οίστρο την αρπάζω και της σκάω φιλί στη μήτρα μου την κρύβω, την γεννάω θηλάζω αυτή μου κατατρώει το βυζί …
I Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ Και αυτή η κατηγορία μένει αόριστος, είναι όμως φανερόν, ότι εννοεί την υπ’ εμού απλοποίησιν του εν χρήσει ποικίλου τονισμού και τη χρησιμοποίσιν μόνον…
Μνήμη Ἀνδριάνας πρεσβυτέρας (1904-1989) Ἀναστασίας (1906-1999) Στέψις Μὲ δυὸ-τρεῖς πασχαλιὲς ἡ ἀγγονὴ τὴ στεφάνωσε. Χαλαρὸ τὸ μαντήλι ποὺ στραγγάει τὶς πλεξοῦδες. Μελιχρὸ ἀχνορόδισε τὸ σκυφτὸ πρόσωπο. …
ΛΙΘΟΙ ΜΝΗΜΗΣ* Απουσιάζει κανείς; Αλμπέρτο, σκούπισε το μέτωπο στάζει κερί λιωμένο Σάμπυ, τι ροδοκόκκινες παρειές σε άψυχη μαριονέτα κι αυτά τα ηλιοτρόπια πώς βρέθηκαν στην τάξη; κοιτάξτε αποξηράθηκαν μα…
Βιβλιοθήκη ΙΖ 35.5-7 (σχ. 2) Αυτές που πρώτα λόγω του τρυφηλού τρόπου ζωής δέχονταν με διστακτικότητα να μεταφερθούν πάνω σε πολυτελείς άμαξες και δεν άφηναν κανένα γυμνό μέρος του σώματος…
Εύθραυστη γνωριμία Την είδε από μακριά να κάθεται στο παγκάκι και προχώρησε προς το μέρος της παραξενεμένος. Το μικρό πάρκο στην άκρη της πόλης ήταν το τελευταίο του καταφύγιο.…
Γιορτές Παιδί, μέσα στη ζεστασιά του χειμώνα, γλυκά βυθιζόμουν στις φωνές, τις οσμές, τα γέλια, τους θορύβους των γονιών μου, τους ήχους της χριστουγεννιάτικης προετοιμασίας... Ύπνος ατάραχος κάτω απ'…
Ο ΟΡΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΝΙΑ Είμαι η Εύα. Του βυθού το σκοτεινό σώμα και η γαλήνια ανάσα της μέρας. Οι γυναίκες στο νησί με φωνάζουν μάγισσα και οι άνδρες ονειρεύονται…
Ζητούμενο Θέλω να μου κάνεις όλα τα χατίρια. Να με βάφεις κόκκινη και πράσινη. Όλες τις νύχτες που θα γίνομαι επίμονη, να με σταματάς με χρώμα έντονο. Κάθε που…