Γουέντυ Κόουπ: Λουλούδια, Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη
Κάποιοι άντρες ποτέ δεν το σκέφτονται. 'Εσύ όμως το σκέφτηκες. Ερχόσουν σε μένα και μου έλεγες πως παραλίγο να μου αγοράσεις λουλούδια, αλλά κάτι είχε πάει στραβά. Το μαγαζί είχε…
Κάποιοι άντρες ποτέ δεν το σκέφτονται. 'Εσύ όμως το σκέφτηκες. Ερχόσουν σε μένα και μου έλεγες πως παραλίγο να μου αγοράσεις λουλούδια, αλλά κάτι είχε πάει στραβά. Το μαγαζί είχε…
Περισσότερο στα έργα της φύσης υπάρχει ο σκοπός και το ωραίο, παρά στα έργα της τέχνης. Η ποίηση είναι θεία πνοή. Ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον και από…
«Θα πεθάνουμε όλοι. Το έγραψε η εφημερίδα. Το απόγευμα θα χτυπήσει η ουρά του κομήτη τη Γη…». Η τρομαγμένη φωνή του νεαρού παρέα με την άγνοια έσπειραν τον πανικό στο…
Η ΔΕΞΙΩΣΗ Τα είχε όλα φροντίσει. Πρόσεξε και την παραμικρή λεπτομέρεια. ΄Ηθελε φεύγοντας να πούνε: "Ήταν μια τέλεια βραδιά." Το σπίτι μονοκατοικία σε προάστιο. Τα έπιπλα κομψά. Τίποτα περιττό.…
Η ΒΑΦΩ «Βάφωωω… Ρούχα και πανωφόριααα… Βελέντζες και κυλίιιμιααα… Παλιά χαλιάαα…Κουβέεερτες Όλα τα βάφωωωω…» Γυρνούσε, σπρώχνοντας ένα τρίτροχο καρότσι, την μισή τότε Αθήνα. Δεκαετία του 50. Πήγαινε και στα…
ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ Κοίταζες τον εαυτό σου στο τζάμι του μπαλκονιού. Σήκωνες το κεφάλι να φτιάξεις φτερούγες * κάποιος σε τράβαγε απ’ τα μαλλιά ....πνιγόσουν, να σε…
Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ Δεν ήταν καθόλου σπάνιο κάποιος που καθόταν στην αίθουσα αναμονής έξω απ’ το γραφείο του οδοντιάτρου μου, ξεφυλλίζοντας ίσως μια απ’ τις ποιητικές του συλλογές (από την…
In Memoriam Τσικό Οι ποιητές γράφουν ποιήματα για τον έρωτα τον θάνατο τη ζωή τα μελαγχολικά απογεύματα τον υπέροχο ήλιο τον έρωτα τη μοίρα του ανθρώπου τον Θεό υπάρχει δεν…
ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΑ Θαρρείς και το δωμάτιό της είναι πάνω σε βραχονησίδα, απ’ όπου αγναντεύει μήπως δει έναν Οδυσσέα να φθάνει απ’ τη θάλασσα. Κι αναρωτιέται όλο προσμονή τι θα είναι…
Την επόμενη μέρα, φάνταζε πανέμορφη νύφη η Φωφώ στα αέρινα της πέπλα. Της χτένιζε τα πλούσια μαλλιά η Μαρούσκα του Μαρκάτου. Έκανε λίγο πίσω και τη θαύμασε. "- Είναι κάπως…
Μετρούσε αιώνες η ελιά που αγκάλιαζε το πατρικό μας, ζητώντας μόνο λίγο νερό. Τώρα οι ρίζες της σε προχωρημένη άνοια μπερδεύουν τις διαδρομές και αντί να χαθούν στο υπέδαφος, ξεπροβάλουν…
Στη σοφίτα του σπιτιού μου έχω συγκεντρώσει αναμνηστικά αντικείμενα της πατρικής οικογένειας. Μαζί και την τελευταία οικογενειακή φωτογραφία λίγο πριν φύγει ο πατέρας στον πόλεμο. Την φυλάω σαν τον τελευταίο…