ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΠΙΟΥ Παραφουσκωμένη σαν γκάιντα καθώς προβάλει η ομίχλη οξύς μιας μουσικής ο ήχος καθρεφτίζεται στη μύτη του σπαθιού της. Κόντρα παίρνει τα γένια του Κόντρα τα μουστάκια.…
ΒΡΑΔΥ Γλυκό βράδυ χειμώνα σε σκούρο μετάξι στην ομίχλη εν΄αστέρι λάμπει, μετά αδρανεί Σκιρτά η καρδιά για λίγο μετά κι αυτή ηρεμεί με το βράδυ χειμώνα ένα έχει…
Για την Αλίκη Παιδί με τ’ ασυννέφιαστο το μέτωπο, τ’ αγνό Και με τα μάτια που απορούν και ονειροπολούνε Ξέρεις, κι αν φύγει ο καιρός, γοργός σαν τον καπνό…
ΔΙΑΠΛΟΥΣ Χάνοντας το νησί Κλαίω τον κόσμο πριν από εμένα τον άδικο κόσμο, που εσύ θα αποτελειώσεις. Θα αναμένουμε μόνοι μια χαραμάδα ρημάζοντας τη ζωή που μας παρασέρνει…
Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ Τρώνε αντικριστά στο τετράγωνο τραπέζι της κουζίνας. Ο Άρης πιάνει με το ένα χέρι το ματωμένο του γόνατο και με το άλλο λιώνει μηχανικά τις…
ΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ Ο Κωνσταντίνος τη χώρισε μόλις χθες. Της μίλησε με τον τρόπο που συνηθίζουν να μιλούν οι άνδρες όταν θέλουν να χωρίσουν μία γυναίκα.…
ΞΩΜΑΧΟΣ Τα βήματα με φέρνουν στα γνωστά χώματα Εκεί που τα φύτρα γίνονται καρπός Χρυσό στάρι τον Ιούνη Σταφύλια κεχριμπάρι τον Αύγουστο Κόκκινα μήλα τον Σεπτέμβρη Την κάθε αυγή…
ΑΤΕΡΜΟΝΟ ΤΑΞΙΔΙ Πάντα ο ίδιος προορισμός ταξιδιού για τη Γαλάτεια. Tο νησί όπου ανατράφηκε με το νερό της θάλασσας και τον απέραντο ουρανό. Κάθε φορά η ίδια προσμονή,…
ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ ΑΛΛΙΩΣ Στο ρήμα αγαπώ στάθηκες μεγαλόψυχος. Σκαρφάλωνες σε κάθε γραμμή μαζεύοντας ένα ένα τα επίθετα που μου χάριζες. Κι εγώ σε περίμενα στα κόμματα με λαχτάρα…
Παλατινή Ανθολογία V, 308 E, συ, κοκέτα μου, περίμενέ με! Ποιο είναι τ’ όμορφο τ’ ονοματάκι σου; Πού θα μπορέσω να σε δω; Ό, τι κι αν θέλεις, θα…
