Μηνάς Θεοδώρου: τέσσερα ποιήματα

Λέξεων ανθοφορία   Τριγυρνώ στα παρτέρια των λέξεων. Άλλες σκορπάνε ροδοπέταλα, ανθοφορούν και απροκάλυπτα αποκαλύπτουν, άλλες ανοίγουν στέρφες αγκαλιές και αινιγματικά παραπλανούν, κι άλλες, εργώδεις και σοφές, άτυπα προσκλητήρια πανηγυριού…

0 Comments

Καίτη Παυλή: ένα ποίημα

Αλλιώς   -Μη με τρομάζεις σήμερα, μου είπες Με λέξεις άγριες σκληρές με μαύρες λάμψεις Με λέξεις μαχαιριές τη μέρα μου μην κομματιάζεις. Γαλήνια μίλα μου με χαμηλή φωνή Γιατί…

0 Comments

William Wordsworth: ένα ποίημα. Μετάφραση: Νίκος Παπάνας

Τ’ ΑΣΦΟΔΙΛΙΑ   Καθώς το σύννεφο μονάχος περπατούσα, Που επάνω από κοιλάδες και λόφους πετά, Κι είδα τότε ─ θαυμάζοντας όλο κοιτούσα ─ Χιλιάδες ασφοδίλια, όμορφα, χρυσά. Δίπλα στη λίμνη,…

0 Comments

Ocean Vuong (14-10-1988) Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι. μτφρ. Έφη Φρυδά

Δυο γυναίκες με τραβάνε μέσα σε μια τρύπα, πιο σκοτεινή κι από τη γύρω νύχτα. Μόνο όταν μία απ’ αυτές στριγγλίζει, καταλαβαίνω ποιος είμαι. Βλέπω τα κεφάλια τους, μαύρα μαλλιά…

0 Comments

Ντάνιελ Κλάιν: Κάθε φορά που βρίσκω το νόημα της ζωής, το αλλάζουν (απόσπασμα) Μτφρ. Πέτρος Γεωργίου, εκδ. Πατάκης

Η λιγοστή φιλοσοφία προδιαθέτει τον άνθρωπο προς τον αθεισμό, αλλά η φιλοσοφική εμβρίθεια άγει τον νου τον ανθρώπων προς τη θρησκεία Φράνσις Μπέικον (1561-1626)   Ενδεχομένως να μη διαθέτω τα…

0 Comments