Τασούλα Καραγεωργίου: ένα ποίημα
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΑ Ἐπιτύμβιο γιὰ ζῶα δὲν ἔχω ἕως σήμερα γράψει˙ —ἡ ποιήτρια δὲν εἶμαι τῆς Τεγέας ἡ Ἀνύτη νὰ θρηνῶ, ὅπως πρέπει, τῆς φύσης τὰ πλάσματα—…
0 Comments
18 Δεκεμβρίου 2021
ΓΚΥ ΝΤΕ ΜΩΠΑΣΣΑΝ Ο Θρύλος του Βράχου του Αγίου Μιχαήλ* Μετάφραση: Μαριάννα Παπουτσοπούλου
Ο Θρύλος του Βράχου του Αγίου Μιχαήλ Το είχα πρωτοδεί απ’ την Κανκάλ το παραμυθένιο τούτο κάστρο, το φυτεμένο μες τη θάλασσα. Το είχα δει κάπως συγκεχυμένα, μια γκρίζα σκιά…
18 Δεκεμβρίου 2021
Δήμητρα Σταυρίδου: Mahadeviyakka – Κύριε Λευκέ σαν γιασεμί
Είσαι σαν το γάλα στο νερό Δεν ξεχωρίζω ποιο το πρώτο ποιο το δεύτερο, ποιος ο αφέντης και ποιος ο δούλος, τι είναι μικρό και τι μεγάλο. Ω Κύριε,…
18 Δεκεμβρίου 2021
Λουκ Σαντέ: Ο άγνωστος στρατιώτης – Μετάφραση: Δήμητρα Σταυρίδου
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν το ταβάνι ενός διαδρόμου, ενάμιση μέτρο πλάτος, που στο σοβατεπί του είχε κάτι που έμοιαζε σαν μια σειρά από ψάρια που το καθένα προσπαθούσε…
18 Δεκεμβρίου 2021
Γεωργία Πολυκανδριώτη: ένα ποίημα
ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ Μια νιφάδα πέφτει καταμεσής της άνοιξης υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πεθάνεις, να κοιμηθείς βαθιά σαν τον αμίλητο κορμό ενός κυπαρισσιού πίσω απ’ τον…
11 Δεκεμβρίου 2021
Αντωνία Παπαδάκη: ένα διήγημα
Ξεφτισμένα όνειρα Ένας μονότονος και συνεχής ήχος ακουγόταν διαρκώς στη γειτονιά του μικρού χωριού, ήχος γνώριμος για τους περίοικους και αναμενόμενος, που προερχόταν από το μικρό σπίτι με…
11 Δεκεμβρίου 2021
Μαργαρίτα Αδαμοπούλου: ένα πεζοποίημα
Κάθε φυσιολογική οικογένεια Κάθε φυσιολογική οικογένεια είναι ένας θίασος. Πίσω από την βαριά κουρτίνα της εξώπορτας, που προστατεύει τα ανείπωτα, τα βαθιά οικογενειακά, τα άκρως εμπιστευτικά, αφήνουμε τα χαμόγελα…
11 Δεκεμβρίου 2021
Αθηνά Βογιατζόγλου: ένα ποίημα
Μαρία Κυρτζάκη Τα καπνά της Καβάλας ποτέ δεν έπαψαν στις επικράτειες του βλέμματός σου να βλασταίνουν. Στης μνήμης σου την άκρη, του πατέρα το περίπτερο και των βιοπαλαιστών ο…
11 Δεκεμβρίου 2021
Φάνης Κωστόπουλος: ένα αφήγημα
ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ Είναι αλήθεια ότι δεν σε λένε Πίρριπ ούτε Φίλιπ για να τα συγχωνεύσουμε και να σε φωνάζουμε Πιπ, όπως έκανε ο Ντίκενς με εκείνον τον παιδικό του…
11 Δεκεμβρίου 2021
Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης, ένα ποίημα
Όλα Θεός Είναι Ζούμε αλλά δεν ζούμε Υπάρχουμε αλλά δεν υπάρχουμε Είμαστε άχρονοι, άμορφοι, αγέννητοι σαν το υπέρλαμπρο σκοτάδι Δέσμιοι της σάρκας και των πέντε αισθήσεων…
11 Δεκεμβρίου 2021
Δάφνη Μπιτζάρου: ένα διήγημα (σε συνέχειες)
Ο καλόγερος του Monte Cassino Ο φτωχός καλόγερος με το τριμμένο ράσο που κάποτε ήταν καφέ μα έγινε πια ένα ξεφτισμένο κιτρινόμαυρο που μεριές-μεριές έμοιαζε να πρασινίζει, άφηνε πίσω…
11 Δεκεμβρίου 2021
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ (σχ. 1) Ύμνος «Εἰς τὰ λουτρὰ τῆς Παλλάδος» (σχ. 2) στ.57-106.- Μετάφραση Γεωργία Παπαδάκη
Στ. 57-106 (σχ. 3). Παιδιά μου, η Αθηνά στη Θήβα κάποτε μια νύμφη πιότερο απ’ τις συντρόφισσές της αγαπούσε, του Τειρεσία τη μητέρα, και δε συνέβαινε ποτέ…
11 Δεκεμβρίου 2021
- Go to the previous page
- 1
- …
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- …
- 237
- Go to the next page