Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα
"ΚΡΟΥΣΜΑ" ΘΕΤΙΚΟ Σήμερα το απόγευμα στο φαρμακείο της γειτονιάς μπήκε ένας νεαρός είχε σγουρά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα στο σώμα του κόχλαζε ζωή η νιότη τον καλόπιανε ο φαρμακοποιός ρώτησε…
"ΚΡΟΥΣΜΑ" ΘΕΤΙΚΟ Σήμερα το απόγευμα στο φαρμακείο της γειτονιάς μπήκε ένας νεαρός είχε σγουρά μαλλιά πιασμένα κοτσίδα στο σώμα του κόχλαζε ζωή η νιότη τον καλόπιανε ο φαρμακοποιός ρώτησε…
ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΟΥ Όλο αφαιρώ κάτι φτάνοντας στο μηδέν κι αρχίζω πάλι να προσθέτω σε μια προσπάθεια να τιθασεύσω την ύλη νομίζοντας πως απομακρύνομαι από τα…
Οι σαγιονάρες Πάντα με απασχολούσε το θέμα της τύχης, ή της ατυχίας, όπως θέλετε πείτε το. Από μικρή έσπαγα το κεφάλι μου: ποιος θεός κίνησε τα νήματα και γεννήθηκα…
ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ Φούσκωσε μέσα μου πάλι αυτή η ζύμη της απουσίας σου Κι ας πετροβολώ συνέχεια το δέντρο των αναμνήσεων οι καρποί του με κοιτούν άφθαρτοι και με μαστιγώνουν Καμιά…
ΠΡΙΝ ΑΠ' ΤΟ ΠΑΡΟΝ Για το παρελθόν τρέφω βαθύ σεβασμό. Μου προκαλεί ευλάβεια. Ένα ακατανόητο δέος. Στέκει σαν αμετανόητος φάρος. Αποκαλύπτει παλιές αλήθειες.…
ΜΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΚΗΝΗ α΄ (Η σκηνή σε περίεργη καφετέρια – μπαρ: Υπάρχουν γύρω ράφια με βιβλία, ράφια με σι ντι και δίσκους βινυλίου, ράφια με…
Η νεαρή Ερινύα Τα μακριά μαλλιά μου κρέμονται στον αέρα σαν κλαδιά φιδωτά και τα σπλάχνα μου φλέγονται. Το πρόσωπό μου ζωντανό από δόξα και οργή, Οι ικέτες τρομοκρατημένοι…
Κάποιοι άντρες ποτέ δεν το σκέφτονται. 'Εσύ όμως το σκέφτηκες. Ερχόσουν σε μένα και μου έλεγες πως παραλίγο να μου αγοράσεις λουλούδια, αλλά κάτι είχε πάει στραβά. Το μαγαζί είχε…
Περισσότερο στα έργα της φύσης υπάρχει ο σκοπός και το ωραίο, παρά στα έργα της τέχνης. Η ποίηση είναι θεία πνοή. Ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον και από…
«Θα πεθάνουμε όλοι. Το έγραψε η εφημερίδα. Το απόγευμα θα χτυπήσει η ουρά του κομήτη τη Γη…». Η τρομαγμένη φωνή του νεαρού παρέα με την άγνοια έσπειραν τον πανικό στο…
Η ΔΕΞΙΩΣΗ Τα είχε όλα φροντίσει. Πρόσεξε και την παραμικρή λεπτομέρεια. ΄Ηθελε φεύγοντας να πούνε: "Ήταν μια τέλεια βραδιά." Το σπίτι μονοκατοικία σε προάστιο. Τα έπιπλα κομψά. Τίποτα περιττό.…
Η ΒΑΦΩ «Βάφωωω… Ρούχα και πανωφόριααα… Βελέντζες και κυλίιιμιααα… Παλιά χαλιάαα…Κουβέεερτες Όλα τα βάφωωωω…» Γυρνούσε, σπρώχνοντας ένα τρίτροχο καρότσι, την μισή τότε Αθήνα. Δεκαετία του 50. Πήγαινε και στα…