Την επόμενη μέρα, φάνταζε πανέμορφη νύφη η Φωφώ στα αέρινα της πέπλα.  Της χτένιζε τα πλούσια μαλλιά η Μαρούσκα του Μαρκάτου. Έκανε λίγο πίσω και τη θαύμασε. "- Είναι κάπως…

Μετρούσε αιώνες η ελιά που αγκάλιαζε το πατρικό μας, ζητώντας μόνο λίγο νερό. Τώρα οι ρίζες της σε προχωρημένη άνοια μπερδεύουν τις διαδρομές και αντί να χαθούν στο υπέδαφος, ξεπροβάλουν…

Στη σοφίτα του σπιτιού μου έχω συγκεντρώσει αναμνηστικά αντικείμενα της πατρικής οικογένειας. Μαζί και την τελευταία οικογενειακή φωτογραφία λίγο πριν φύγει ο πατέρας στον πόλεμο. Την φυλάω σαν τον τελευταίο…

Όταν άνοιξαν την πόρτα κόκκινο χιόνι τριγύρω. Πάγος στο χρώμα της φράουλας. Είχαν μαζέψει τα παλτό των πεθαμένων. Δεκαπέντε χρόνια υπόγεια. Αυτοί που μείνανε λίγοι. Τους λέγανε όλους Μαρία και…

Μουρούζη και Ηροδότου γωνία.  Στα ξεφτίσματα της δεκαετίας του ’60. Μετακόμιση σε εξέλιξη. Φορτηγάκι ανοιχτό φορτώνεται τις πραμάτειες ενός σπιτιού που το εγκαταλείπουν οι ένοικοι του.  Στο φως αδιάκριτων ματιών…

  Είχαν στην πλάτη τους πολλά χρόνια ζωής. Ο καθένας τα δικά του.  Άλλος τόπος, άλλη γλώσσα,  άλλος τρόπος. Είχαν κλείσει κύκλους. Διαφορετικούς ο καθένας. Kαι τους έλαχε  εκείνο το αναπάντεχο…