Ζωή Σαμαρά: ένα πεζοποίημα
Θυμήθηκα Τον παλιό καιρό θυμήθηκα. Πρόσωπα εξωτικά, εικόνες με χρώματα που ξεπερνούσαν σε ποικιλία και ένταση τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου. Περαστικοί να περιμένουν. Να περιμένω, περαστική…
Θυμήθηκα Τον παλιό καιρό θυμήθηκα. Πρόσωπα εξωτικά, εικόνες με χρώματα που ξεπερνούσαν σε ποικιλία και ένταση τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου. Περαστικοί να περιμένουν. Να περιμένω, περαστική…
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ Εσύ τι θα διάλεγες ανάμεσα στην πολύωρη τηλεφωνική μας συνδιάλεξη κι ένα ποίημα; Εγώ πάντως διαλέγω την πρώτη ─ Τα σμήνη των λέξεών της…
ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ Πού πας με τόσα διλήμματα αγκαλιά; Διφορούμενα αναζητώ, δίστρατα και διχάλες. Δεν σε φοβίζουν τα αδιέξοδα, αυτά τα εκβιαστικά τελεσίγραφα; Όχι, το μονοπάτι το αδιάβατο επιλέγω συχνά.…
Το πιρούνι του λέλεκα -Μπαμπά, πώς το λένε αυτό το λουλούδι; -Ποιο απ’ όλα παιδί μου; -Αυτό το μπλε, το περίεργο! -Α, είναι το πιρούνι του λέλεκα… -Και γιατί…
Απουσίες Κάποιες φορές μου λείπουνε οι άνθρωποι Οι δικοί μου Χτες παραδείγματος χάριν Χτες το πρωί στο παλιό «Ερμείον» Κοντοστάθηκαν οι μνήμες Η μαμά, η θεία κι εγώ μαζί…
Η μαύρη Chrysler δεν παίρνει μπρος O Παντελής γλιστράει ιδρωμένος από την πολυκατοικία, μπαίνει σε μια παλιά μαύρη Chrysler, βάζει μπρος, σκουπίζει τον ιδρώτα του κι αναστενάζει. Οδηγεί ως…
(βιβλ. 4. 7 21-26 (Σχ. 3) Και φθάνουν την πέμπτη ημέρα στο όρος που ονομάζεται Θήχης.4 ΄Όταν οι πρώτοι βρέθηκαν πάνω στο βουνό, έβγαλαν μεγάλες κραυγές. Σαν τις άκουσε…
Λέξεων ανθοφορία Τριγυρνώ στα παρτέρια των λέξεων. Άλλες σκορπάνε ροδοπέταλα, ανθοφορούν και απροκάλυπτα αποκαλύπτουν, άλλες ανοίγουν στέρφες αγκαλιές και αινιγματικά παραπλανούν, κι άλλες, εργώδεις και σοφές, άτυπα προσκλητήρια πανηγυριού…
Οδός Μαντζάρου, ανάμεσα 36 και 38. Έχουν περάσει πάνω κάτω 60 χρόνια. Η σιδερένια πόρτα με τον λιτό διάκοσμο είναι πάντα εκεί. Κρατάει το χρώμα της ακόμα, ένα ανοιχτό…
Το τρένο Ξεκίνησα και μπήκα σ’ ένα τρένο Είναι, άραγε, το σωστό; Ρώτησα με αγωνία το σταθμάρχη…
Έρωτας στον κάμπο Το καμπίσιο χωριό δεν είχε να επιδείξει πολλά κλέη στην ιστορία του. Ήταν «τιμάριο» κάποιου στα ύστερα βυζαντινά χρόνια και κράτησε το όνομά του από αυτόν. Έγινε…
Αλλιώς -Μη με τρομάζεις σήμερα, μου είπες Με λέξεις άγριες σκληρές με μαύρες λάμψεις Με λέξεις μαχαιριές τη μέρα μου μην κομματιάζεις. Γαλήνια μίλα μου με χαμηλή φωνή Γιατί…