Νίκος Τζώρτζης: τρία ποιήματα
I ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ν’ απλώσω το χέρι μου ως το πρόσωπό σου και να σου χαϊδέψω τον τελευταίο μου στίχο. Τον τελευταίο των τελευταίων. …
I ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ν’ απλώσω το χέρι μου ως το πρόσωπό σου και να σου χαϊδέψω τον τελευταίο μου στίχο. Τον τελευταίο των τελευταίων. …
ΝΕΡΟ Ο ΧΡΟΝΟΣ! Ο κυρ Αλέκος -έτσι τον φωνάζουν όλοι- κάθεται στην κεφαλή του τραπεζιού. Το τραπέζι γεμάτο με όλα του κόσμου τα καλά. Από το πρωί μαζεμένη όλη…
ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ Ίσως πρέπει ν’ ανταλλάξουμε ματιές, αν δε το κάνουμε ήδη. Μου είπες: «Εμείς οι δύο είμαστε γεννημένοι για μεγάλα πράγματα». Δεν έδωσα σημασία. Ήξερα πως, μετά από…
Γιάννης Ρίτσος [Yannis Ritsos] Τα όρη, τα σπίτια, τα δέντρα κι η μεγάλη αυλή έρημη και βυθισμένη στο ηλιόφως. Θα ’ταν αρκετό ένα όνομα…
Ριζώνοντας στο χώμα Βαθιά και δυνατά Με τόσα φύλλα το δέντρο στέκει Είναι το δέντρο της ζωής Στο δάσος βασιλεύει Με ιερό κορμό Καταπράσινο το δέντρο στέκει Είναι το δέντρο…
Ο Δημοσθένης πίστευε ότι ο πολιτικός έπρεπε να υποδεικνύει στον λαό όχι το ευχάριστο ή το εύκολο, αλλά αυτό που επέβαλλε το συμφέρον της πατρίδας. Εξ αυτού γινόταν συχνά…
Κερύνεια Αφήστε με να μιλήσω για τα σιωπηλά, τ’ αμελημένα, τα παραμελημένα, για τα χαζά και τ’ άμορφα και τα βαθιά, τα ενδότερα, τα ψηλαφητά, τ’ ανομολόγητα, τ’…
ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ Είχε ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα· το σωστότερο βέβαια είναι ότι σχεδόν δεν κοιμήθηκε καθόλου. Όλη τη νύχτα μέτραγε συνεχώς ψήφους. Ήταν…
ΔΙΔΥΜΕΣ . Το χάραμα μουντό κρανίου τόπος για μελλοθάνατους. Κουκουλοφόροι μισαλλόδοξοι εκτελεστές ντυμένοι στα χρώματα του θανάτου με μίσος ακονίζουν μαχαίρια Μα αυτή, μητριαρχική γυναίκα αρχέγονη ουσία του πνεύματος σε…
ΤΟ ΜΠΟΥΝΤΟΥΑΡ Δεν ξέρω αν ήταν αυτό σωστό ή όχι για ένα μικρό παιδί , αλλά το θυμάμαι σαν να ‘ναι τώρα: Ήταν λίγο μετά την Κατοχή και…
ΧΕΡΟΠΟΔΑΡΑ Μεγάλωσαν τα χέρια μου. Τα νεαρά μου πόδια τα σέρνουν στη θάλασσα. Τους ζητιανεύουν, πάλι, το κολύμπι, να τα ταξιδέψουν -με τις απλωτές χεριές τους, κι αυτά να…
Απορ-ρήματα Ένα ζεστό κυριακάτικο απόγευμα, από αυτά που θέλεις να μείνεις για πάντα ξαπλωμένος στην ψάθα σε μια αμμουδιά, να κοιτάς το μέσα μέρος της πολύχρωμης ομπρέλας σου χωρίς…