Γι’ άλλη ποίηση Τ’ ανέφικτου τώρα Πορευόμαστε Αυγή κι αφρός Το κατάρτι του ήλιου Πλέει στο νερό Ονείρων πάθη Αμπέλια και ψαράδες Ποίησης καμβάς Να η θάλασσα…
Μετά τις μάσκες: τρεις στιγμές του Ελπήνορα Αυτός Μετά τις μάσκες. Όπως ο πλάτανος στο τέλος του Γενάρη. Αυτός και αυτή Τον άκουγα, μήνες ολόκληρους,…
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣΕΖ Την πρώτη φορά που την είδε, την προσπέρασε, θα ’λεγε κανείς, χωρίς να μπορεί να υποψιαστεί το βαθμό του εθισμού που θα αποκτούσε στη…
1 Ευλογημένο στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου! Πράσινο βαθύ, υποτακτικό το βλέμμα σου. Μαλάσσει πόνους και την φυματίωση της ίριδας. Καταπραΰνει την αυτοχειρία του νερού, καθώς γίνεται…
ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΜΕΝΕΙ Ο ΚΗΠΟΣ ΜΟΥ Με τον τρόπο του C. Castaneda Έρχεσαι και χορεύεις στη θανή σου σε τούτη την ακτή στο τέλος της μέρας. …
TΟ ΒΑΡΟΣ ωριμάζει στη σιωπή όπως και η γλύκα, ο αδήλωτος χρόνος δεν καταγράφεται σε λόγια αλλά βιώνεται με το βάθος της στιγμής που υποδιαιρέσεις δεν γνωρίζει. Στη σιγαλιά…
[…] Γι’αυτούς λοιπόν που ξεκινήσανε μαζί απ’ την ελληνική τη γη, πένθος για δυνατές καρδιές στου καθενός το σπιτικό ταιριάζει. Πραγματικά, πολλά αγγίζουνε με πόνο την καρδιά· γιατί κανείς γνωρίζει…
ΕΙΔΥΛΛΙΟ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ Η παραλία που μας βολεύει να επισκεφτούμε για κολύμβηση, λόγω μικρότερης απόστασης από την κατοικία μας,…
ΘΥΜΟΣΟΦΙΑ Παρατηρώ με ύφος ειδικού δυο ραγισματιές στο παρμπρίζ. Δεν είναι πολύ μεγάλες ζημιές κάποιοι εξειδικευμένοι τεχνίτες στο αντικείμενο εύκολα τις επισκευάζουν. Αν κάποιος τους επισκεφτεί, θα εντυπωσιαστεί. Τίποτε…
ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ * ************************************** Ψιθυρίζουν το Κύκνειο άσμα την εποχή των Κομνηνών και των Παλαιολόγων αργότερα. Οι θρόνοι έγιναν καρέκλες απλές με λεπτό αστράγαλο. Βυζάντιο. Μια υπόσταση αδύνατη σκύβει σαν…
H ΡΟΛΟΓΙΑ Σοφία είναι το όνομα μου. Είμαι δεκατριών χρόνων. Έχω μεγάλη οικογένεια, μπαμπά, μαμά, έντεκα αδελφές, η μία δίδυμη μαζί μου και έναν αδελφό και τους αγαπώ όλους πολύ.…
ΕΡΩΤΕΣ I Ἀπὸ φωτιὰ κι ἀπὸ δροσιά, ὡραῖα ζυμωμένη, μέσα σὲ πέπλο ἄλικο ἀντάμα μου βαδίζει. Σὰν τὸ κρουστάλλινο νερὸ φαντάζει ἡ Ἑλένη ποὺ σκύβω γιὰ νὰ δροσιστῶ καθὼς…
