Γιώργος Βέης: ένα ποίημα
ΣΤ’ ΑΓΡΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΙΑ Με τον ασπροχιονιά θα έρθω πάλι να δω τον κάμπο, τα ρουμάνια μου μα και τα χαμηλά του κόσμου ένστικτα που με ξεκλήρισαν πριν…
ΣΤ’ ΑΓΡΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΙΑ Με τον ασπροχιονιά θα έρθω πάλι να δω τον κάμπο, τα ρουμάνια μου μα και τα χαμηλά του κόσμου ένστικτα που με ξεκλήρισαν πριν…
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Όποιος διψά τη λευτεριά, στιγμή μη λησμονήσει: κάθε ανάβρα πλάτανος, για να φωλιάζει δράκος και να φυλάγει το νερό, σταγόνα μην του λείψει. Αν είσαι γέρος και σκιαχτείς,…
Στο σπίτι του Κόλια Απλά τράβηξαν το μάρμαρο. Έπειτα σιωπή, σαν όλα προς στιγμή να βουβάθηκαν. Ένας λυγμός και μετά το σύννεφο άφησε βροχή. Περπατούσαμε μόνοι. Η απόσταση από…
« ... Ἐκεῖ ὁ ρυθμὸς επέραστος καταβαίνων ... » Μνήμη Ἀνδρέα Κάλβου Ἀφίλητος ἀκόμα ὁ στίχος πῶς γυρεύει φλάμπουρο λαμπρός... «Ἑλλάς, ἡρώων μητέρα, φίλη, γλυκεῖα πατρίδα μου» γιὰ τοῦ…
14 Ιουνίου 1968 Σήμερα έκανα εισαγωγή στην κλινική Γαλάζιο Σπίτι για να υποβληθώ σε εγχείρηση. Παρ’ όλη την υποκρισία που υπάρχει σε ανάλογες περιπτώσεις, έχω επίγνωση ότι πρόκειται…
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ Μιλούσε για το όμορφο ταξίδι του, εκστατικός ακόμα με το φτερούγισμα των γλάρων και με το χάδι της όστριας στα μαλλιά στον ποιητή. Αυτός κρύβοντας το φρέσκο ακόμα…
Ημέρα Ποίησης Στα ίδια μνήματα πατάμε πάντοτε. Εκεί που ήταν το κεφάλι Απλώνουμε τραπεζομάντηλο Τα πόδια χρησιμοποιούμε Για προσκέφαλο. Στην κοιλιά Σέρνονται τα σκυλιά Των πόθων μας Ζητιανεύοντας Ένα…
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Ἀνάμεσα σέ σύνεργα καί ὑλικά –μολύβια, πλῆκτρα καί χαρτιά, λέξεις, ἀνάγκες καί ὁράματα- συναρμολογεῖ μέ ἐπιμονή ὁ ποιητής τήν μοναξιά, γιά νά τήν…
1. Άνοιξη πάλι με τον Μάρτη στο χέρι ξόρκι του ήλιου 2. Τα χελιδόνια τα ρίγη της παιδίσκης να η Άνοιξη 3. Δειλό κρινάκι…
Η Άνοιξη είναι όμορφη σαν Εσένα. Προχωράει στον Κόσμο με όλο το φως και τα πουλιά της. Προχωράει στην ψυχή μου με όλα τα πρωινά και τους ανθούς…
1.Έλα Άνοιξη Χάδι πούπουλο Ρόδο μυστικό. 2.Κόρης ξύπνημα Σε χλόη ολόδροση Γλυκοτρέμουλο. Χαίρε Άνοιξη! Στην αιθρία του πρωινού Τιτιβίσματα. Έαρος ροές…