Κώστας Περδίκης: ένα διήγημα
ΚΡΕΜ ΚΑΡΑΜΕΛΕ Κάθε Αύγουστο, απαραιτήτως, κατέβαινε στον Καϊάφα για τα θερμά του μπάνια. Έμενε πάντα στο Γεράνιο, το πιο αριστοκρατικό από τα άλλα δύο ξενοδοχεία, Ολυμπία και Αρήνη. Ήταν μια…
ΚΡΕΜ ΚΑΡΑΜΕΛΕ Κάθε Αύγουστο, απαραιτήτως, κατέβαινε στον Καϊάφα για τα θερμά του μπάνια. Έμενε πάντα στο Γεράνιο, το πιο αριστοκρατικό από τα άλλα δύο ξενοδοχεία, Ολυμπία και Αρήνη. Ήταν μια…
ΑΛΛΑΞΑ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟΙ ΜΟΥ Άλλαξα τους αριθμούς στο ρολόι μου ─ ίσως τώρα ν’ αλλάξει κάτι ακόμη. Ίσως τώρα στις 2 π.μ. ακριβώς να μη σηκωθείς, μαζεύοντας…
Αυτό το συναίσθημα το νιώθω διαρκώς εδώ και πολλά χρόνια, αλλά ιδιαιτέρως έντονα κάθε 9η Μαΐου και κάθε 15η Σεπτεμβρίου. Και βέβαια, όχι μόνο τότε, κι άλλες φορές το…
ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΥΛΗ I Γένος δίχως ρίζα κι αδελφό γείρε να αποκοιμηθείς τελείωσε ο χρόνος σου, άλλος δε σου πρέπει… Στο εδώλιο διαμαρτύρεσαι πότε θύτης πότε θύμα άγγελος και δήμιος, καρτερικά…
ΧΙΟΝΙ ΕΙΝΑΙ… Το έλεγαν τα δελτία μέρες τώρα και είχαμε προετοιμαστεί. Με τη συνήθη αμφισβήτηση βέβαια «σιγά, βρε παιδί μου, όλο την καταστροφή φέρνουν! Εντάξει, μια κακοκαιρία είναι, να έρθει…
Συνομιλία με τον Ελύτη -Ποίηση και εφηβεία Βίοι παράλληλοι -Είμαι νέος Είσαι ποιητής -Σου μοιάζω Μου μοιάζεις -Επειδή νέος είσαι και συ Φωτιά βάζεις με τις…
ΕΝΑ ΚΥΝΗΓΙ Το ξέρω πως ο καιρός είναι πολύτιμος. Πως τα λουλούδια και ο έρωτας κρύβουν πίσω τους δίχτυα απλωμένα σαν τις αράχνες. Το παράδειγμα, όμως, του Οδυσσέα δεν…
ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΟΥΚ ΕΧΩ... Τίποτα δεν είναι όπως πριν κι οι ήχοι βομβαρδίζουν το κενό ανάμεσα στα λόγια και στα έργα. Αθυρόστομα παιδιά, ενήλικα από χρόνους πολλούς, πληγώνουν τ' αυτιά και…
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ στην Άρτεμη Τζίτζη Τι να τα κάνω Χάρη όσα δε σου ταχυδρόμησα το ’87. Άλλωστε για σένα ήταν όλ’ αυτά μικροαστικές αντιλήψεις…
ΘΕΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ (σχ. 2) ΚΡΑΤΩΝ Αν κάποιος από τους θεούς ερχότανε και μου ’λεγε: « Κράτων, άμα πεθάνεις, πάλι θα γεννηθείς απ’ την αρχή και ό,τι θες…
ΣΚΗΝΗ ΠΑΣ Ο ΒΙΟΣ Ἂν μοιάζει, καθὼς λέγαν οἱ παλιοί, σκηνὴ θεάτρου ὁ βίος, κι ἂν εἴμαστε, ὅλοι οἱ ἄμοιροι θνητοί, καὶ θεατὲς καὶ ἠθοποιοὶ σ’ ἕνα παγκόσμιο θέαμα,…
ΤΟ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟ Λείπεις, κολυμπάω σα χρυσόψαρο στην πόλη, η γυάλα μου γεμίζει με βροχή, βραδιάζει, σα νύχτα που περίσσεψε, σκεπάζεις τις υγρές μου λέξεις. ΓΡΑΦΗ Ξεχύνονται απ’…