Χρήστος Αντωνίου: Πεζό + ποίημα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ                                                                                      στην Άρτεμη Τζίτζη   Τι να τα κάνω Χάρη όσα δε σου ταχυδρόμησα το ’87. Άλλωστε για σένα ήταν όλ’ αυτά μικροαστικές αντιλήψεις…

0 Comments

ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ ( σχ. 1) αποσπάσματα – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

  ΘΕΟΦΟΡΟΥΜΕΝΗ (σχ. 2)   ΚΡΑΤΩΝ        Αν κάποιος από τους θεούς ερχότανε και μου ’λεγε: « Κράτων, άμα πεθάνεις, πάλι θα γεννηθείς απ’ την αρχή        και ό,τι θες…

0 Comments

Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα

ΣΠΟΥΔΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ “να που μ’ αρέσει κι αυτό το βουβάλι του μακεδονίτικου κάμπου, τόσο υπομονετικό  τόσο αβίαστο, σαν να το ξέρει πως δε φτάνει κανείς πουθενά” Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο φθινοπωρινό…

0 Comments

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ (σχ. 1) αποσπάσματα – Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

 Αναζήτησα τον εαυτό μου.2   Η φύση αγαπά να κρύβεται.   Όλα προχωρούν, τίποτε δεν μένει σταθερό.   Στα ίδια ποτάμια και μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε, και είμαστε και δεν…

0 Comments

Τeodozia Zarivna: Γράμματα από τη Μαρία Κάλλας Mετάφραση: Σάρα Θηλυκού

1   Η μεταλλική κλωστή της σοπράνο υφαίνει, απαλά και τρυφερά όπως ποτέ άλλοτε, γιατί εκείνος είναι στο ακροατήριο. Πήρε την καλύτερη θέση. Σωματοφύλακες τον περικυκλώνουν σαν μύγες, παρακολουθούν την…

0 Comments