Κατίνα Βλάχου: ένα διήγημα
Ο Άγιος Βασίλης και η Χρόνια Βιασθένεια. Ο Άγιος Βασίλης, φέτος, έχει να κοιμηθεί από τον Οκτώβρη. Από παιδί που μοιράζει δώρα, κάθε χρόνο τα πράγματα δυσκολεύουν. Θυμάται πως όταν…
Ο Άγιος Βασίλης και η Χρόνια Βιασθένεια. Ο Άγιος Βασίλης, φέτος, έχει να κοιμηθεί από τον Οκτώβρη. Από παιδί που μοιράζει δώρα, κάθε χρόνο τα πράγματα δυσκολεύουν. Θυμάται πως όταν…
Όλα είναι ένα ψέμα Σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας με κράτησαν δυο βεβαιότητες. Η μια η ιδεολογία και η άλλη η εκκλησία. Την πρώτη υπηρετούσα εγώ και…
Το ζεύγος Αρνολφίνι Στο πράσινο νερό που φόρεσα, κολύμπησα άθελα μου, στη μαύρη κάπα σου, ο δρόμος παραιτείται, ενώ οι ιδανικές παλάμες μας ομολογούν, το φως που έχουν…
ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ Καραντίνα είπαν. Καινούργια λέξη απ’ τα παλιά. Πρώτη φορά την είχε ακούσει ο Μάκης, στο Γυμνάσιο. Τότε που τους ζορίσαν οι γκρίζοι δάσκαλοι, χριστουγεννιάτικα, να κάνουν με το στανιό…
Κορασίδες της Ρουμανίας (#5) Πήγα στην πόλη σου Και λυπήθηκα Τρία υπαίθρια ταβερνεία και μία κρήνη Κανείς να με πάρει απ’ το χέρι Να μου χαϊδέψει το πρόσωπο…
(…) Έψαχνε να βρει κάποιον τρόπο να το σκάσει κι αναρωτιόταν αν θα κατάφερνε να φύγει χωρίς να τη δουν, όταν παρατήρησε μια παράξενη εμφάνιση στον αέρα. Αυτό την μπέρδεψε…
Η ΔΗΜΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΠΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΥ Στον Ν.Β. Εν αρχή ήταν η αρχή βγαίνοντας διστακτικά μέσα απ' το τίποτα: από ένα στρώμα σκοταδιού παχύ με κηλίδες κόκκινες, όπως π.χ.…
Η ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ Όταν το γκρίζο αγκαλιάσει το στερέωμα και η βροχή νοτίσει το χορτάρι οι άνθρωποι χαίρονται κρυφά. Μέσα στην ησυχία και την γλυκειά προσμονή…
ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ Μου 'λεγες πως οι τοίχοι έχουν αυτιά κι εγώ χαιρόμουνα που κάποιος θα μπορούσε να μ' ακούσει. Από τότε έμαθα να κλείνομαι σπίτι νωρίς. Ξεκρέμασα τα κάδρα για…
ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ Μην μου ξαναπείς να έρθω στα όνειρά σου Ξέρω απ’ την αρχή πώς τελειώνουν. Τρως αμίλητος στο τραπέζι απέναντί μου Και πάντα κοιτάς τη σκιά μου στον…
ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ/ ΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ “Σε αγαπώ απροσδιόριστα” είπες. Ακόμα δεν ήξερα ποιος μιλούσε σε ποιον. Είκοσι χρόνια κάποιος Σε περιμένει προσηλωμένος ίσως να ήμουν εγώ γνώριζα πως θα έρθεις.…
Στον τελευταίο σταθμό της δεκαετίας ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες (…) Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν. Γιώργος Σεφέρης, Τελευταίος σταθμός, Ποιήματα, Ίκαρος Τριάντα μία Δεκεμβρίου. Έντεκα…