A´ Εκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος Που με τα μάτια μιας παρθένας άνοιγε ο καιρός Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας Kι άναβαν στις κορφές…
Οι ώρες είναι λίγες, μόνο δώδεκα Πέφτουνε σε αντικατοπτρισμό μαύρου καθρέφτη και διπλασιάζονται Μετείκασμα του άχρονου Οφθαλμαπάτη- μπορεί και να ’ναι μόνο μία ώρα Ως πότε θα ξυπνάω; Στον ύπνο…
Κοιτάζοντας τον ουρανό Όσο και να κοιτάς τον ουρανό δεν χορταίνεις· κενό με θαύματα με σχήματα ρευστά, χρώματα, αποχρώσεις ένας κόσμος με μορφές, μυθολογίες με άστρα, αστεροειδείς, ήλιους, με σκόνη…
Απώλειες Μην κλαις για τη φυγή μου Προσπάθησα, το ξέρεις να βολευτώ στο τίποτα να σου κάνω το χατίρι να μη σε χάσω Έβαλα την καρδιά να χτυπά στο…
Ομολογία Να ζήσω. Να ζήσω θέλω. Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να…
Η Φράουλα Πάντοτε κομψή με βελούδινα φορέματα και πράσινα καπελίνα. Πάντα ελκυστική με αφράτες τις καμπύλες. Έτρεχαν τα σάλια μου κάθε που σ’ αντίκριζα. Μια μέρα δεν άντεξα. Δίχως…
Αθήνα, Α΄ Νεκροταφείο, 28 Φεβρουάριου 1943 και 22 Σεπτέμβριου 1971 Η ΠΟΜΠΗ (Παλαμάδες-Σεφέρηδες) «Τέλος κι αρχήν η μνήμη εδώ δεν έχει…» ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ Η πομπή ξεκίνησε χρόνια ή αιώνες…
ΦΟΒΟΣ Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, χάνεται το πρόσωπο τους μέσα στην πλάτη τους. Κολλάνε οι ρίζες των μαλλιών στην πατούσα. Ένα κουβάρι μπλεγμένων αλυσίδων οι νευρώνες του εγκεφάλου και…
Μια αποπνικτική μυρωδιά από την Παράδεισο Έκλεισαν τις πόρτες και κοιμήθηκαν όμως εγώ με πόνο αναρωτιέμαι σε ποια μεριά βρίσκεται τώρα το πάνω χωριό τι ώρα θα ξυπνήσει ο πεθαμένος…
IX Η πόλη κατεστραμμένη Πνιγμένη στη βλάστηση Η πόλη μεταμορφωμένη και σχεδόν αγνώριστη Η απόφαση λίγο πολύ συνειδητή Να απομακρυνθείς από την πόλη Να παρατηρείς μα όχι να…
Αρθούρε! On t’ appela pas Jean! Το 1854 γεννήθηκες βλαστημώντας στη Σαρλβίλ Στρώνοντας έτσι το δρόμο για την αποτρόπαια φονικότητα των Αρδενών. Πώς να μη το σκάσει ο πατέρας σου!…
ΗΡΟΔΟΤΟΥ Ἱστορίαι VIII 61-62 (Βλ. σχ. 1) […] Eνώ έλεγε αυτά ο Θεμιστοκλής, του επιτέθηκε πάλι ο Κορίνθιος Αδείμαντος, ζητώντας επιτακτικά να σιωπά ο άνθρωπος που δεν έχει πατρίδα…
